ჩემი გარყვნილი ნახევარძმა"პაკ ჯიმინი"(წერის პროცესში)

PART I

  მოკლედ დიდი შესავლის გარეშეე მე ქეთი ვარ 16 წლის ჯერ 11 კლასში ვარ ნუ კორეაში ვცხვორობ წარმოშვებით კორეელი ვარ მაგრამ დედა ქართველი მყავს ამიტომ მქვია ქართული სახელიი საბედნიეროდ დედისერთა ვარ.
მოკლედ ერთ მშვენიერ დღეს მამაჩემს წამოუარაა და დედას უთხრა დავშორდეთოო დედამაც კაიო (ხო აბა სხვა რა უნდა ეთქვა ხუარ შეეტენებოდა დდ)მოკლედ ერთ თვეში დაშორდნენ და მე და დედა სცხოვრებლად სხვაგან გადავედით მყუდრო და საყვარელს სახლში.

დილით:
ქეთის POV:

დილით ეს საზარელი მაღვიძარას ხმა მესმის და მატყობინებს აეგდე სკოლასი წადიოო არადა როგორ მესიკვდილება ახა თბილი საწოლის დათმობა და სკოლაში წასვლა ნუ ეხა სხვა გზა არ იყო ამიტომ დილის რუტინა ჩავიტარე სკოლის ფორმა ჩავიცვი და ქვემოთ ჩავედი.

დედა:დილამშვიდობისა საყვარელო

-დილამშვიდობისა დედა, მე წავედი მაგვიანდებაა

დედა:არ ისაუზმებ?

-არა დედა სკოლაში შევჭამ მაგვიანდება

დედა:კარგი მაშინ ჭკვიანად იცოდე.

-კარკი კარგი-სახლიდან გამოვარდი რასაცქვია იმიტომრომ პირველი ისტორია მაქვს და არ მინდა ჩემი საზიზღარი მასწავლებლის საყვედური ვისმინო იმაზე რომ დაგვიანება არ შიძლება.

პიველმა გაკვეთილმა ჩვეულებრივად ჩაიარა.

ხოო ჩემი საუკეთესო მეგობარზე დამავიწყდა მეთქვა მას ნამრა ქვია მე და ის ერთ კლასში ვართ და რატომღაც დღეს არ იყო ამიტომ დავურეკე და მოვიკითხე(რავიცი იქნება კვდება😆)

-გოგო ახლა არ გადაფკუზოო? რატო არ ხარ სკოლაში?(რა უზდელია ეს დდ)

ნმ:გადაკუზე ბებიაშენიი სიცხე მაქ

-ეე რა უზდელი ხარ შენ კაი მაშინ რო დამთავრდება სკოლა გამოგივლიი

ნმ:კაი

ნამრას გავუთიშე და კლასისკენ გავემართე როდესა ვიღაც იდიოტი დამეჯახა