Omori, Hikkikel AU.

Cenaze.

Merhaba!, Hikkikel AU serisinin 3. bölümü ile karşınızdayım!, bu bölüm Kel'e odaklı bir bölüm, yani diğer karakterleri nadiren gösterebilirim, ama belki hikayenin sonlarına doğru onlara da yer veririm, kim bilir!, her neyse, iyi okumalar!

╭── ⋅ ⋅ ── ✩ ── ⋅ ⋅ ──╮

"Kel, endişelenme, herşey yoluna girecek."

..Dedi karanlık bir insan silüeti, Kel yatağında ağlarken. Kel kafasını çevirdi ve silüete baktı, silüet silgi ile onlarca kez silinmiş bir resime benzerken ona odaklanmak zordu. Kel tereddütlü bir şekilde ayağa kalktı  ve silüetin yanına gitmek üzere ilk adımını attı. Derken 2, 3 ve 4 oldu, silüet hala çok uzak, 5, 6 ve 7, silüet uzaklaşıyor, 8, 9 ve 10, Kel artık koşmaya başladı, her adımında silüet daha da uzaklaşıyor. Uzun bir koşuşturmacanın ardından, Kel silüetin yanında, ona dokunmakta tereddütlü, Kel titrek elini silüete uzattı ve..

*Bip bip bip bip bi-*

Kel, ağlamaktan kıpkırmızı olmuş gözlerini ovuşturarak alarmı kapatır, ve silüeti gördüğü yere odaklanır, bu bir haberci rüya mıydı?, yoksa sadece beyninin kendisine oynadığı bir oyun muydu?, iki seçenek de umrunda değildi, artık hiç birşey umrunda değildi. Kel bugün Hero'nun cenazesinin olduğunu hatırladı, titrek ellerini açıp kapadı, uyuşmuşlardı, ayağa kalkarak banyoya doğru ilerledi.

...

Kel yüzünü yıkadıktan sonra, uzun süredir dişlerini fırçalamamış olduğundan kupkuru olmuş diş fırçasına baktı, onu aldı ve eli portakal aromalı diş macununa uzandı, ardından naneli olana. Kel dişlerini fırçalarken keskin nane ağzını yaktı, ama umrunda değildi, artık hiç birşey umrunda değildi. Banyodan çıktıktan sonra aşağı katta bulunan anne ve babasının yüzlerine baktı, ikisinin de yüzleri bitkin ve solgundu, Kel odasına gidip askıda ki yeni ütülenmiş takım elbiseyi aldı.

Kel, aşağıda anne ve babasının yanına iner.

Anne: ..Oh, giyindin mi?

Kel: ..

Anne: ..Uh, Anthony, artık çıkmalıyız değil mi?

Anthony: Tamam Cassandra, çıkacağız. Kelsey sen hazır mısın?

Kel: ..Evet.

Cassandra: Hadi o zaman Kelsey.

Not: Oyunda Kel'in anne babasının ismi belli olmadığı için bu AU'da onların ismi Cassandra ve Anthony'dir.

...

Kel, önden giderek resital için giyeceği ayakkabıları giyer, ardından anne ve babasının ayakkabılarını giymesini beklerken Sunny ve Mari'yi görür, Sunny, Kel'in neden bu kadar ters davrandığını anlamanın şokuyla, boş gözlere yere bakıyor, Mari ise, sanki herşeyi biliyormuşçasına Kel'e hüzünlü gözlerle bakıyor. Kel gözlerini kaçırarak bağcıkları olmayan ayakkabısının bağcıklarını bağlıyor. Sunny ve Mari gitti. Kel'in anne babası hala eşyalarını alıyor. Kel ise, yolun tam ortasında duran silüete bakıyor, silüet, önceliyle kıyasla, huzursuz duruyor, Kel, silüetin yanına gitmek için ilk adımını attı...

...

Ama, yoldan geçen pahalı bir araba süren birisi ona engel oldu.

Silüet artık yoktu.

Baba: Kelsey, gidiyoruz.

Kel: ..

Kel, Kilise'ye gitmek üzere abisini son kez gördüğü yoldan geçer.

...

╭── ⋅ ⋅ ── ✩ ── ⋅ ⋅ ──╮

Hero, mahallede akıllı, beyefendi ve cazip birisi olarak tanınırdı, ama o artık yoktu, sadece mahallede aptal,gürültücü ve patavatsız olarak tanınan küçük kardeşi Kel vardı.

İnsanlar Kel ve Hero hakkında konuşurken onları genellikle "Aptal olan" ve "Akıllı olan" diye çağırırdı. Ancak bunu sadece Hero biliyordu, küçük kardeşi Kel'in bundan haberi yoktu.

Kel, abisinin mezarının önünde, çiçek buketleri yüzünden üstündeki yazı okunmuyor, Kel arkasını döndü ve kapının orada oluşan kalabalığı gördü, tanıdığı, tanımadığı herkes oradaydı, ve onları gördü, Sunny ve Mari.

Kel, gözlerini kaçırsada Mari onu farketti. Ve yavaş adımlarla Kel'in yanına gitti.

Mari: Kel..

Kel: ..

Mari: Seni geçen gün zorladığım için özür dilerim..ben..bilmiyordum..

Kel: ..Tamam.

Mari, konuşmak için bir konu ararken, Basil arkada belirir.

Basil: ..Uhm..Merhaba Kel..

Kel: ..

Basil: ..Şey..Senin için çok endişelenmiştik..

Kel: ..

Basil: ..Acaba..Senin için yapabileceğimiz birşey varmı?

Kel: ..Yok.

Basil: Oh..P-peki o zaman..

Kel, arkasını dönerek, Kilise'nin arka kapısından içeriye girer ve anne babasını bekler, ve bekler, ve bekler..

...

Baba: Kelsey, gidiyoruz.

Anne: Hadi Kel..

Kel, uyuşmuş ayaklarına aldırmadı ve Kilise'den ayrılmak üzere gıcırtılı parkeye adımını atmadan önce tekrar düşündü Kel, Ḧ̵͜e̵͉͆p̶̖͛s̸̙͂i̶̛̫ ̷̄ͅÃ̶̦u̸̯͠b̵̹̅r̵͇̚é̵̡ÿ̵̨'̸͓͋i̸̼͠ṅ̵̺ ̵͍͝s̵̢̏u̸͉̔ç̷̣̈́u̸͉͋.̶̞̑

...

╭── ⋅ ⋅ ── ✩ ── ⋅ ⋅ ──╮

Merhaba!, 3. bölümün burada sonuna geldik!, açıkçası bu kısımda tıkandım o yüzden daha fazla yazamadım, bölüm Kel'e odaklı olduğu için devam ettirmesi zordu ama yaptık birşeyler. :D Sonraki bölümde görüşmek üzere!