Aslında korkmaya başlamam bile bir duygu. Biraz düşündükten sonra kardeşimin bana verdiği kolye aklıma geldi. Bana "Bu kolyeyi taktığın sürece hiç canın acımayacak" demişti. Dizime baktım ve kanamıyordu artık. Son merdivene sonunda inebilmiştim. Ailemi göremiyordum. Acaip bir kalabalık vardı. 2-3 dk sonra onları buldum. Koşarak yanlarına gittim. Sınavımın nasıl geçtiğini sordular ve bunun gibi merak soruları. Eve vardığımızda kardeşimle oyun oynadım. Ha bu arada yarın 1-2 haftalığına ABD'ye gidiyoruz. Tabi ki yerleşmeler başlamadan 1-2 gün önce burda olacağız. Akşam yemeğimizi yedikten sonra ailece meşhur olan bir dondurmacıya gittik. Sınavımın kutlanması biraz saçma. Çünkü daha sonuçlar açıklanmadı. Ama olsun ailemle vakit geçirmeyi seviyorum. Saat 11:00 da eve vardık. Bavulum hazırdı. Sadece bir kaç ufak tefek şeyler alacağım o kadar. Herkese iyi geceler deyip yatağıma yattım. Yarın için heyecanlıydım. Kitabımı okurken uykuya dalıp gittim.
