შეცდომა

1

როგორი უსამართლოა არა ცხოვრება? ადამიანები იბადებიან, იზრდებიან და ბოლოს კვდებიან.ხალხი ტყუილი ცრემლით ტირის, თავს იცოდებენ თუმცა სინამდვილეში არანაირ ტკივილს არ გრძნობენ.აი ესაა ცხოვრება სადაც ბოღმით სავსე ხალხი ცხოვრობს,მხოლოდ ფულით ინტერესდებიან, ქალებს კი ჰორმონების დასაწყნარებლად იყენებენ, თუმცა ისინიც არ აკლებენ ერთი სული აქვთ ვის პენისზე იხტუნავებენ, ფეხებზე კიდიათ დაორსულდებიან თუ არა,ბოლოს უცოდველ ბავშვს მაინც ხომ მოკლავენ?ბავშვს რომელსაც წესით ბედნიერად უნდა ეცხოვრა თუმცა მისი დედა, საკუთარი დედა კლავს!.

ადამიანი ვარსკლავს გავს, ვარსკლავიც ერთ დღეს ადამიანივით ქრება, სულ უეცრად,მოულოდნელად. აი როგორც დედაჩემი 1თვის წინ. ზუსტად 1თვის წინ საკუთარი ხელებით მივაბარე დედა მიწას.ცხოვრებაში პირველად განვიცადე დეპრესია, დედამ, საკუთარმა დედამ დამტოვა,დედა რომელიც მპირდებოდა რომ არასდროს მიმატოვებდა,არ დამტოვებდა აქ, სადაც სიყვარული არ იციან რა არის, სადაც ცოლად მხოლოდ იმიტომ მიჰყვებიან რომ ფული აქვს და იციან რომ გაანებივრებენ.ღარიბებს ზედაც არ უყურებენ,პურის ფულსაც არ იმეტებენ მათთვის
და თავს იცოდებენ ფული არ მაქვსო, თუმცა სინამდვილეში მამიკოს განებირვებული შვილები არიან.

როგორ მოკვდა დედაჩემი?ჰმ საინტერესი კითხვაა.მას სიმსივნე ჭირდა და მიმალავდა! დღესაც ვერ ვიჯერებ რომ დამიმალა,მე მასთან დამშვიდობებაც ვერ მოვასწარი... ნაწყენი ჩავაბარე მიწას.რამდენჯერ მიცდია თვითმკვლელობა თუმცა შევჩერებულვარ, რადგან ვიცოდი რომ დედას ეს არ მოეწონებოდა.მხოლოდ მის გამო ვდგავარ ფეხზე, ის რომ არა ახლა დიდი ხნის მკვდარი ვიქნებოდი...

პარასკევი
აჰჰ როგორც იქნა პარასკევი.ყველაზე კარგი დღე, ამ დღეს მხოლოდ ძილი და დასვენება მინდა.

სახლის კართან ვდგავარ და ველოდები როდის გამიღებს კარს მამაჩემი. საშინლად მცივა, ასე მგონია გავიყინები. მალევე კარი იღება და წინ მამა მეგებება.როგორც ყოველთვის კარგად გამოიყურება,ის ერთადერთი ადამიანია რომელიც ტკივილს მიმსუბუქებს.