Jack o gün boyunca çığırtkanın etkisini üzerinden atamamıştı ama galiba James'le arasını düzeltmişti. Hala Julia'nın neredeydin sorusuna cevap vermiyordu. Slyhterinlerle derslerinin olmadığı Slyhterinsiz o günün sonunda yastık savaşı yapıp yatakhanelerine gittiler.
Julia o sabah korkunç bir çığlıkla uyandı, oda arkadaşı Angelina'nın çığlığıyla.
"Ne oluyor"diye sordu Emily Julia dan önce davranıp. Ama cevap gelmedi.
"Yine mi Puppy?"diye sordu Julia. Puppy Angelina'nın kurbağasıydı ve haftada en az 2 kere kaybolurdu.
"Uff, yine çıkar bir yerden. Bu kadar tantanaya ne gerek var?!" Diye bıkkınlıkla söylenerek yatağından kalktı Sally.
"Kaybolmadı..."dedi Angelina dehşet dolu bir sesle.
"Kaybolmadıysa ne bağırıyorsun o zaman?!"dedi henüz yatağından yeni kalkmış gözlerini kırpıştırmakta olan Anne.
"Ölmüş!" Odayı bir şok havası kaplamıştı kimse konuşamıyordu. O anda odaya Evans girdi.
"Kızlar ne kadar ses çıkarığınızın farkında değil mi-" Angelina ağlamaya başlayınca kurbağayı fark etti.
"Özür dilerim, onun için çok üzgünüm Angelina."
Emily ondan onları yalnız bırakmasını rica etti.
O sabah Angelina'yı sakinleştirmek hiç de kolay olmadı. Prof. Flitwick durmadan ağladığı için onun bu günki derslere girmemesine izin verdi.
Normalde Julia nın yanına Jack otururdu ama o bu sabah oda arkadaşlarından birinin yanına oturmuştu. Julia nın yanıda Emily e kalmıştı.
"İkizin iyi mi, dünki çığırtkandan sonra?"
"İyidir herhalde, sen niye merak ettin ki?"diye sordu Julia. Uzun zaman önce fark ettiği birşey vardı Emily de, ilk bir kaç ay önce iksir dersindeyken fark etmişti bunu Julia, Emily nin gözü normalde olması gerektiğinden çok daha fazla Jack a kayıyordu.
"Hiç, öylesine." Julia bu cevaba imalı bir sırıtışla karşılık verdi.
"Eminim öyledir."
"Ne sırıtıyorsun öyle." Julia buna sadece sırıtmakla yetindi.
"Birine söylersen seni gebertirim."
Julia sanki bir fermuar varmış gibi ağzını kapadı.
Kurbagaya isim bulamadim aklima gelen ilk ismi yazdim
