Günaydın.Gün aydı mı acaba ? Gece çok garip uyumuştum.Kulaklıkta hala şarkılar devam ediyordu.Şu an 17 yaşındayım.Ve ismim Aylin.Birazdan derse yetişmem gerekiyordu.Bu gün ilk ders pisikoloji.Öğretmenimiz çok güzel biri.Ama herkes beni başka biri gibi tanıyor.Belkide bu bana zevk veriyor.Ben abimle yaşıyorum.Abim benimle yaşıt hatta aynı sınıftayız.Şimdi evden çıkıcaz.
-Abii...abi
-Efendim.
-Çıkmasak mı ?
-Tamam geliyorum.Ve geldim.Çok beklettim mi ?
-Hayır.
-Ohh fıstık be.
-Tamam yapma :))
-Tamam sırnaşma
-Aaaa bana söyleyene bak.Hadi ışıkları kapat.
İşte böyle çıktık evden.Derse 15 dakika kalmıştı.Ben okulda öğremenim gözdesiydim doğru her şeyi hatta hiç bir şeyi ona yetiştirmezdim.Amma bir şeye ihtiyacı oldu mu bana gelirdi birlikte hall ederdik.Neyse okula vardık artık.Okulda herkesin yani hemen hemen herkesin sevdiği vardı.Hatta sevgilisi.Benim sevgilim yoktu ama tabi birini seviyordum.İsmi Ardaydı.Okulun basket takımındaydı.Gerçektende yakışıklıydı.Onu seviyordum ama ona söyleye bilecek kadar cesur değildim.İçimde yaşıyordum.Bilmiyordum ki beni seviyor mu yoksa sevmiyor mu?
Bizimle yaşıtdı oda yani onunda 17 yaşı vardı ama karşı sınıftaydı.Bu arada bende voleybol oynamayı çok severdim.Basketide severdim ama boyum kısa olduğundan :) çok ta merak gidermedim .
-Günaydınn kızlar.
-Günaydın Aylin.
-Günaydın bebeğim.
Süsen ve Yasmın.Bu iksi benim en yakın arkadaşımdı.Neyse en yakın arkadaşlaım olsalar bile Berki sevdiğimi bilmiyorlardı.Hatta sınıfın en küçüğü bendim.En büyüğüde Süsendi.Neyse dersler çok sıkıcı onlar hakkında pek konuşmayı sevemem.Derslerim iyiydi ama yinede dersler çok sıkıcı.Neyse hadi iyi dersler dileyin bana...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen ve ben
Non-FictionBu hikaye garip bir şey aslında.Önceden bir-birlerini tanıyan 2 insandan bahs ediyorum.Kısacası kendi hikayemden.Yani ben ve ondan.Hiç aşık olmayan biriyim ama bir şeyler oldu bana.Anladım onun ilk ve son olduğunu.Ama anlamadığım bir şey vardı.O kim...
