ពេលនេះBeomgyuកំពុងតែអង្គុយអានរឿងMangaវាជាទម្លាប់របស់Beomgyuទៅហើយព្រោះមុនពេលចូលគេងគេតែងតែអានរឿងសិន
រើង រើង.
ពេលBeomgyuអានរឿងសុខៗទូរស័ព្ទរបស់គេក៏រូឡើងហើយលេខនោះគឺជារបស់.....
"អាឡូBeomgyuអ្នកនិយាយបាទ"Beomgyu
"អាឡូអូនgyu...កំពុងធ្វើអីនិង..."
"តើនណាគេ មិចបានស្គាល់លេខទូរស័ព្ទរបស់ខ្ញុំ"Beomgyuសួរទាំងឆ្ងល់ព្រោះគេមិនដែលឪ្យលេខទូរស័ព្ទរបស់គេទៅនណាម្នាក់ឡើយ
"Soobinអរ...ភ្លេចហើយអី.."Soobinនិយាយសម្ដីទន់ភ្លន់ហើយបង្អូស
"ម៉េចបានសិស្សច្បងមានលេខទូរស័ព្ទរបស់ខ្ញុំ"Beomgyu
"លេខទូរស័ព្ទអូន...បងត្រូវតែមានអញ្ចឹងហើយ.."Soobin
"សិស្សច្បងហៅខ្ញុំធម្មតាៗបានហើយ"Beomgyu
"ចង់ហៅអូនមិចចុះ.."Soobin
"តើសិស្សច្បងមានការអីមែន បានជាតេមកខ្ញុំទាំងយប់បែបនេះ"Beomgyu
"អត់មានអីផង...ក្រាន់តែនឹក"Soobin
"អូនgyuហា៎...ពេលណាចូលគេង"Soobin
"ខ្ញុំប្រហែលជាតិចទៀតបានចូលគេង"Beomgyu
Soobinចុចបិទហើយក៏បានផ្ញើសារមួយក្នុងសារនោះសរសេរថា....
{កុំយូរចូលគេងពេក..ប្រញាប់ចូលគេងតិចទៅ...ហើយថ្ងៃស្អែកបងទៅយកណា... Good night ក្មេងតូចរបស់បង}
Beomgyu មើលសារនោះហើយគាំងម៉ង Soobin និយាយអីប្លែកៗ
ដោយខ្ចិលគិតច្រើនBeomgyuក៏ចូលគេងទៅ
•ថ្ងៃស្អែក
6:30
ពេលBeomgyuរៀបចំខ្លួនហើយក៏មានសារមួយលូតឡើងក្នុងទូរស័ព្ទរបស់គេ សារនិងគ្មានបស់ណាគេក្រៅពីបស់Soobinទេ ក្នុងសារសរសេរថា.....
{Good morning ក្មេងតូចរបស់បង ភ្ញាក់ឬនៅបងមកដល់ហើយចេញមកបងនៅមុខផ្ទះ}
Beomgyu មើលសារហើយ ក៏ងាកទៅបង្អួចឃើញឡានរបស់Soobinនៅមុខផ្ទះឃើញអញ្ចឹងBeomgyuក៏ដើរចេញពីផ្ទះសម្ដៅទៅឡានរបស់Soobin។
Soobin ឃើញBeomgyuដើរចេញមកអញ្ចឹងញញឹមឡើងស្រស់ម៉ង
"Good morning ក្មេងតូច"Soobin
"សិស្សច្បងកើតអីម៉េចបានចេះតែហៅខ្ញុំក្មេងតូចរហូតចឹង"Beomgyu
