ILS#3: His Possession With A Maid (Complete)

Chapter XXI

MASAYANG kausap nila Tryna ang mga magulang niya habang nakaupo sa kubo sa labas ng bahay nila. It's been a week since nanatili si Keen sa lugar nila, dalawang araw lang nanatili mga kaibihan ni Keen at pagkatapos ay naunang bumalik sa Maynila ang magkakaibigan dahil may mga business and personal matters pang aasikasihin ang mga ito. Idagdag mo pang makikiramay pa raw ang mga ito sa sawing hapon nilang kaibigan.

"Ipapaubaya ko na sa iyo ang anak namin, hijo. Sana ay hindi mo siya bibiguin at paiiyakin dahil kapag nangyari iyon, iitakin na talaga kita." Seryusong wika ng ama niya sa nagbabantang tinig nito.

Nakangiting hinawakan ni Keen ang kaniyang kamay pagkatapos ay hinalikan ang likod niyon. "I promise that I will never make her cry again, Tito. Not anymore," nakangangakong saad niya.

"Dapat lang, tandaan mong naghihintay lang ang itak ko sa loob." Lintaya ng matanda.

Walang pag-alilangang tumango si Keen at hindi pa nakuntento, itinaas pa nito ang kanang kamay. "I promise."

Nagkatinginan ang dalawang matanda bago nagsakita ang kaniyang ina. "Mabuti naman kung ganun, hijo. Mabait iyang anak namin, pasensiya na kung medyo napahirapan nitong mga nakaraang araw." Humihingi nang pasensiyang wika ng kaniyang ina. "Gusto lang namin masiguro na mapunta sa mabuting kamay ang anak namin." Nakangiting dagdag pa ng ginang.

Hindi niya mapigilang mapangiti dahil sa kaniyang mga naranig. Mahal na mahal talaga siya ng kaniyang magulang.

"I know, Tita. Rest assured, she's safe with me." Masayang saad ng binata.

"Inay at Itay na ang itatawag mo sa amin mula ngayon anak." Nakangiting lintaya ng kaniyang ina.

Sandaling natigilan si Keen dahil sa sinabi ng kaniyang ina. "Talaga po?" paninigurado nito.

Medyo garagal ang boses nito. "Puwede po bang tawagin niyo uli ako ng anak?" parang sabik na sabik na pakiusap nito.

There's glimpse of happiness as well as sadness with his voice.

Medyo nagtatakang tiningnan niya ito at ganun din ang kaniyang magulang. "Anak, may problema ba?" kapagkuwan ay tanong ng kaniyang ina.

Napasinghap siya nang may makitang iilang butil ng luha ang sunod-sunod na pumatak mula sa mga mta ng binata. Napatayo pa ito at lumapit sa kaniyang ina, pagkatapos ay yumakap ito ng mahigpit sa ina niya.

Nagulat ang kaniyang ina sa ginawa nito, pati na rin siya at ang kaniyang ama. Biglang napahikbi si Keen kung kaya't nakitaan niya ng pag-aalala ang mukha ng kaniyang ina.

"Hijo, ayos ka lang ba?" masuyong tanong ng ina niya.

"I'm not, Inay." Basag ang boses na tugon ng binata. "Ang sarap lang sa pakiramdam na may inang tumawag uli sa akin ng anak." Keen added.

His voice were so sad. Para bang nangunguli ito. Hindi niya alam kung bakit ganun ang inakto ng binata. Ngayon lang niya ito nakitang ganun.

Bumitaw sa pagkakayakap si Keen sa kaniyang ina at pagkatapos ay bumalik ito sa kinauupuan kanina. Hinahagod niya ang likod nito upang iparating na ayos lang ang lahat.