ព្រះអាទិត្យចាប់ផ្ដើមរះជះពន្លឺមកកាន់ផែនដីដែលធ្វើឲ្យបាស់ដំណេកមនុស្សក្រប់រូប រូមទាំងកម្លោះតូចយើងផងដែរ
ពេលនេះBeomgyuកំពុងរៀបចំខ្លួន ហើយក៏មាននរណាគេម្នាក់ផ្ញើសារមួយមក
•ក្នុងសារ
{Beomgyuរៀបចំខ្លួនហើយនៅ~យើងមកដល់ហើយណាឆាប់ចេញមកយើងនៅមុខផ្ទះ}
Beomgyuមើលសារនោះហើយក៏ចេញពីផ្ទះដើរដំរង់ទៅរកឡានរបស់នរណាម្នាក់
"Good morning ក្មេងតូច"ក្រាន់តែនិយាយក៏ដឹងថាជានណាគេដែរ
គឺថ្ងៃនិងជាថ្ងៃចុងសប្តាហ៍អញ្ចឹងហើយSoobinក៏បបួលBeomgyuទៅដើរលេងតែពីអ្នកពេលនេះSoobinបាននាំBeomgyuមកញ៉ាំអីនៅហាងអាហារដ៏ល្បីមួយកន្លែងនៅឯងទីក្រុងសេអ៊ូល
*បញ្ជាក់
Soobinគឺជាកូនអ្នកមានអញ្ចឹងហើយទៅកន្លែងថ្លៃៗចឹងអត់មានបញ្ហាទេសម្រាប់គេ
ព្រោះគេមានលុយ"អង្គុយមក~"Soobin
"ហេតុអីក៏មកកន្លែងបែបនិង"Beomgyu
"មានបញ្ហាអីមែន អត់ចូលចិត្តមែនទេ"Soobin
"មិនមែនទេមកពីមើលទៅវាដូចជាថ្លៃណាស់"Beomgyu
"រឿងប៉ុន្នឹងសោះ ឯងកុុំភ័យអីយើងមិនឪ្យឯងចេញលុយទេ"Soobin
Beomgyuមិនមាត់តែក៏អង្គុយមើលSoobinកម្ម៉ង់អាហារ មួយសន្ទុះក្រោយមកអាហារក៏បានមកដល់
Skip
ពេលញ៉ាំអីរួចSoobinក៏បាននាំBeomgyuទៅដើរផ្សារទំនើបទិញអីវ៉ាន ហើយក៏នាំទៅកន្លែងផ្សេងៗទៀត
ហើយពេលនេះព្រះអាទិត្យចាប់ផ្ដើមលិចម្ដងបន្ទិចៗហើយ ហើយក៏ជាពេលដែរSoobinនិងBeomgyuកំពុងដើរបន្ដើរគ្នាតាមមាត់ទន្លេផងដែល។"ឯងមានដឹងទេ ឲ្យតែពេលដែលយើងបាននៅជាមួយឯង ឯងតែងតែធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៍ល្អជានិច្ច"Soobinនិយាយទាំងសម្លឹងមើលទៅBeomgyuដែរញ៉ាំការ៉េមនៅជិតគេនេះឯង
Beomgyuមិនតបតែអង្គុយចាំស្ដាប់គេនិយាយបន្ត
"យើងចង់មានពេលវេលាល្អៗជាមួយនិងឯង យើងចង់ជួបឯង ចង់ឃើញឯង ចង់ស្តាប់សម្ដីឯង ចង់នៅជិតឯងតើឯងមានដឹងទេ"Soobin
YOU ARE READING
ចាញ់ស្នេហ៍សិស្សប្អូន {ចប់}
Ngẫu nhiênឃើញភ្លាមស្រឡាញ់ផ្លេត ប្រៀបដូចនិងស្នេហារន្ទះបាញ់