#5: ENTER ME
— ★ —
“BUSY on doing the assignment that I have given, hmm?”
Nakaramdam ako ng kaba nang makita kong nakayato ang aming professor sa may pinto habang may tasa itong dala at nakapamulsa.
Anong ginagawa niya dito?
“G-good afternoon ho, S-sir..” Kabado kong pagbati.
Oo, sumasagot ako ng assignment, nasa room ako ngayon at nag-iisa. Ang mga kaklase ko’y kanina pa umuwi. Ayaw ko kasing umuwi nang maaga sa bahay lalo na’t lasing na naman si papa pag-umuuwi ako.
Mamayang gabi pa ako uuwi.
Habang ang aking atensyon ay nasa assignment na sinasagutan ko, nawawala ang focus ko dito sa kadahilanang narito ang makisig at guwapo naming propesor.
Nararamdaman ko din na nagsisimula na akong pagpawisan. Ewan ko ba kung bakit ganito ang sistemang nararamdaman ko.
“You’re starting to sweat, wala pa naman akong ginagawa sa ’yo.” Pabulong nitong sabi ngunit dinig ko parin.
Isang beses na niya akong naangkin. Kasalanan ko din naman ’yata ’yon. It was when his sister invited us to her birthday party. Kaklase ko ang kapatid nitong babae.
Tuluyan na ngang hindi ko nasagutan ang assignment ko nang naglakad ito papalapit sa akin saka tumabi ito ng upo. “Need help?”
Umiling na lamang ako. “N-no Professor.”
Narinig ko siyang bumuntong-hininga, dahilan kung bakit mas lalong nadagdagan ang kaba sa aking dibdib. Mabilis ko’ng tinapos ang assignment ko kahit hindi ko ito masyadong pinag-isipan. Bahala na, hindi ko na gusto ang kabang sumusulpot sa dibdib ko.
Dali-dali ko’ng niligpit ang aking mga gamit saka nilagay ito sa bag. Tatayo na sana ako nang bigla niyang hinawakan ang braso ko.
“You’re avoiding me?” Tanong nito sa matigas na boses.
Hindi ko siya kayang titigan. Parang nakakahipnotismo ang mga titig nito na kapag tatayo ako’y parang magiging dahilan ito ng panginginig ng aking tuhod. His presence is dangerous.
Pilit ko’ng inaalis ang kamay niyang nakahawak sa braso ko. Ngunit kahit anong palag ko’y mas malakas pa din talaga ito sa akin. Hinila niya ako dahilan kung bakit napaupo ako sa kaniyang hita. Ipinuwesto niya ang kamay ko sa kaniyang leeg. Nanginginig ang kalamnan ko dahil sa titig niya ngayon sa akin.
Just a little more inch then our lips will soon to touch each other. Ramdam ko din ang malalalim nitong paghinga. Smells like mint.
Nakatingala ito sa akin at ako naman ay nakayukong nakatitig dito. Nakayakap sa beywang ko ang mga braso niya, hindi naman mahigpit ang pagkayakap nito sa akin.
“Are you angry at me?” Basag nito sa katahimikan.
Nag-iwas ako ng tingin dito. Hindi ko kayang sabihin sa kaniya na iniiwasan ko siya at wala akong lakas ng loob para sabihin sa kaniya.
“Silent means yes.”
Nanlaki naman ang mata ko dahil doon. Hindi talaga ako makakatakas dito. Sa isang propesor. Guwapo’t malakas ang karisma ng binata. Hindi ko ito maipagkaka-ila.
