Işıklar Üzerimizde Parlar

105 12 4
                                    

🕊️'shineelainia8: Awards night!

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🕊️'shineelainia8: Awards night!

@shine

🗨️21.285 🔃2.858💙39.374

🌸✨🌸
2 ay sonra...

Gözlerimi kör eden flaşlar ve ardı ardına gelen sorular. Hepsine yetişmeye çalışırken buradan biran önce kurtulmak istiyordum.

Belime dolan bir kol ile sağıma döndüğümde üstünde siyah bir smokin giyip bana gülümseyerek bakan Aidan ile karşılaştım.

Ona gülümseyerek, "Selam" dedim. Bana aynı şekilde cevap verip boştaki eli ile kapıyı gösterdiğinde kabul edip sahnenin bulunduğu stadyumun girişine ilerledik.

İçeri girdiğin gibi bir iç çektim. "Oh be, dünya varmış." dedim bir rahatlamayla.

Aidan dediğime gülüp bana bakmaya başladı. Bende ona baktım. Bir süre bakışmaya devam ederken arkadan gelen sesle gözlerimiz oraya döndü.

"Aman tanrım! Yoksa öpüşecek misiniz?" dedi heyecanla Ember.

Louis onun belinden tutup ona destek oluyordu. Kazadan sonra iyleşeme süreci boyunca her zaman Ember ile birlikteydi ve aralarında bir kıvılcım vardı. Ben ve Aidan'da bu kıvılcımı biraz ateşlemiştik.

Louis, Ember'ın dediğine gülerken ben yanaklarımı utançtan kızarmaya başladığına emindim. Gözlerimiz aynı anda Aidan ile kesişti ama kısa süre sonra ikimizde farklı taraflara bakıp birbirimizden birer adım uzaklaştık.

"Yok öyl-" dedik Aidan ile ikimiz aynı anda.

Bakışlarımı yine birbirini buldu ve yüzümüze bir tebessüm yerleşti. İkimizde farkındaydık. Birbirimizi seviyorduk ama ikimizde bir adım atmaya korkuyorduk. O kısa süren ilişkileri yüzünden, ben hep toxic olan ilişkilerim yüzünden.

Ember ortamı dağıtmak için sohbet açarken herkes kısa sürede olanları geride bıraktı ve herkesi ödül töreni heyecanı sardı.

Tören sonunda başladığında orta sıralarda yer ararken Millie ve diğer çocukların yanlarında boş yer gördüğümüzde kendimizi çok şanslı hissettik.

Uzun zamandır onlarla konuşmuyordum. Ayak üstü kısa sohbetler edip boş bir sandalyeye oturdum. Yanıma Aidan ve onun yanında Ember ile Louis olacak şekilde oturdular.

Ember her zamanki neseşli ve enerjik ruh haliyle ortamı yumuşatıyordu.

Sonunda yeni çıkan projelere konu geldiğinde Aidan ile heycanımız daha da artmıştı. Alacağım ilk ödül olmayacaktı ama alacağım ilk oyunculuk ödülü olacaktı.

Spiker kadın konuşup yılın en iyi gen oyuncularını açıklamak için durduğunda ağzından çıkacak ismi bekliyordum. Bütün vücüdum heyecanla titrerken elimin üstüne konulan el ile sola döndüm.

Aidan bana bakıp destekler esine gülüyordu. "Kazanacağına hiç şüphem yok." dedi kulağıma yanaşıp dudakları yanağıma değerken.

Kalbim hareketleriyle hızlanırken spikerin ağzından çıkan isim ile tüm dikkatimizi sahneye cevirdik.

"Bu yılın en iyi iki genç oyuncusu 'Yıldızlar Ölürken' adlı başarılı projenin başarılı iki oyuncusu: Elainia Shine ve Aidan Gallagher!"

Yüzüm sevinçle gülerken Aidan elimden tutup ikimizi ayağa kaldırdı. Birlikte çoçukların önünden geçip sahneye çıktık. Millie, Finn, Noah, Sadie, Louis, Ember ve diğer herkes ikimize tezahürat yaparken sahneye adımladık ve spiker kadının önünde durduk.

"Tebrikler!" dedi spiker kadın enerjik bir sesle.

Aidan ile elimize iki altın ödül verdiğinde elimdeki hissiyatı beni eski zamanlara götürdü. Sık sık ödül aldığım zamanlara. Güvenle Aidan ile birlikte kürsünün önünde durduk. Aramızda gözlerimizle kısa bir konuşma geçti.

Ağzımı açıp uzun, motive edici ve birazda üzücü tamamen doğaçlama sözlerime başladım.

"Bu gece burada bulunmaktan onur ve bu ödüle layık görüldüğüm için minnet duyuyorum. Her zaman yanımda duran değerli arkadaşlarıma, sevgili takipçilerime ve bu ödülü almama sebep olan değerli yapımcılara, setteki çalışan herkese teşekkür ederim. En son ne zaman ödül aldığımı dün gibi hatırlıyorum. Neredeyse iki yıl oluyor ve bu iki yıl benim için oldukça zorlu bir süreçti. Yanımda her zaman bana destek olan, bana güven veren annemi talihsiz bir kazada kaybettikten sonra kendimi bütün dünyadan soyutlaştırmıştım. Pes etmeye yakın olduğum bu dönemde şu anda burada olmamın sebebi olan birkaç harika insana minnettarım. Daha uzun bir yolum var ve yanımdaki değerli insanlar olduğu sürece asla durmayacak ve pes etmiyeceğim. İlk şarkı söylemeye ve piano çalmayı öğrenme sürecinde her zaman yanımda olan ve bana yardım eden, annem. Bu ödülü sana ithaf etmek istiyorum. Ve son olarak, Bugün burada ilk oyunculuk ödülümü alıyor olmam senin bana olan inancı sayesindedir. Seni seviyorum, Aidan." son sözlerimi ona bakarak söyledim. Gözlerindeki ışıltı belirgin bir şekilde belli oluyorken birbirimize gülümsedik.

Konuşmam bittiğinde seyirciler arasında bir sessizlik oluştu. Sonra bir alkış sesi ve sonra yüzlercesi duyuldu.
Arkadaşlarım ayağa kalkıp bana bağırarak tezahürat yaptılar. Aidan'ın konuşmasına izin vermek için kenara çekildim.

Ödülünü kürsüye koydu ve kalabalığın inmesini bekledi. Derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı.

"Bu gece hepinizin burada bizimle olması nedeniyle ne kadar minnettar olduğumu ifade edemem. Sevgili yapımcılara, senora yazarımıza, setteki canla başla çalışan değerli insanlar, aileme ve arkadaşlarıma bana destek oldukları, yardımda bulundukları için teşekkür ederim ve setteki dekoru kırdığım içinde özür dilerim." Herkes Aidan'ın bu dediğine güldü. O da bıraz bekledikten sonra konuşmasına devam etti.

"Aynı Elainia'nın dediği gibi: Daha uzun bir yolumuz var ve yanımızdaki değerli insanlar olduğu sürece asla durmayacak ve pes etmiyeceğiz. Seninle tanıştığım için ve o yağmurlu günde tiyatroya gittiğim için hiç pişman değilim. Bu ödülü, bu projedeki uzun yolda her zaman beni eğlendirmeyi başaran, arkamda duran ve bana her konuda vakit ayıran kişiye: Eliania, sana ithaf ediyorum. Ve son olarak, bende seni seviyorum Elainia." dedi konuşmasının son cümlelerini gözümün içine bakarak yaparken.

Ödülümü Aidan'ın ödülünün yanına bıraktım ve kollarımı boynuna dolayıp ona sarıldım. İki elini belime sarıp beni kendine çektiğinde dolan gözlerimden istemsizce bir kaç yaş süzüldü.

Işıklar onun üzerinde parlıyordu, evet, ama sadece onun değil benim içinde parlıyorlardı. Şimdi onunla tanıştığım için, bende o yağmurlu günde tiyatroya gittiğim için hiç pişman değildim.

Benim ışıklarım yaşama sebebimi kaybettikten sonra sönmüş olabilirdi ama şimdi yaşamak için yeni bir sebebim vardı: Aidan.

🌸✨🌸
Son?

¯Işıklar Senin Üzerinde Parlar¯ HK ¯✔️¯Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin