Evet beklediğim o gün gelmişti. Bu gün son sınıf öğrencileri için düzenlenecek bir parti vardı. Bir yandan mutlu bir yandan mutsuz idim. Okul bitiyor diye seviniyor bir yandan ise onu bir daha göremeyeceğim aklıma geliyordu. Yani içimde tuhaf bir his vardı. "Ben çıkıyorum anne." diye bağırdım "tamam canım benim kendine dikkat et." Klasik anne sözleri işte."Bu güzellik halis midir?" dedi. Üzerimde bebek mavisi bir elbise vardı omuz kısımları balon koldu. Elbise diz kapağının üzerine geliyordu eteğinin üzerinde aynı renk bir tül vardı. Saçımı arkadan topuz yapmıştım. Biraz da makyaj "Teşekkür ederim" diyerek annemin yanağına öpücük kondurup evden ciktim. Beyaz stiletto gitmiştim ayakkabı olarak hiç tercih etmediğim türdür ama güzel olmak zorundaydım.
Merdivenlerden inerken aklıma Ayça'nin beni alacağı aklıma geldi. Beni şimdi kırk saat beklemiştir. "Oha" diye bağırdı arabada çalan müzik sesini kısıp bana baktı. Arabanın kapısını açıp içeri girdim "Benim tanıdığım Defne bu Defne değil. Bana onu geri ver" diyodu. Dedikleri normaldi çünkü ben asla elbise vb. Şeyler giyen birisi değildim ama her şeyin bir sonu olduğu gibi benim de sonum gelmiş ve kendi prensesim olmaya karar vermiştim.
Parti alanına geldiğimizde bizi büyük bir kapı karşıladı içeriye girdiğimde rengarenk ışıkların içine bende karışmıştım. Etrafa göz gezdirirken bir çift zümrüt yeşili göz çarptı. O oradaydı midemde kelebekler uçuyordu. Bana el mi salladı o yanlış görmüyorum değilmi. Evet bana el sallıyordu. Utançtan ne yapsam bilemiyorum elim ayağım birbirine karışmıştı. Beni yanına çağırırcasina eliyle gelmemi işaret etti "Sence gitmeli miyim" dedim Ayça ya "Kızım zaten bu anı beklemiyor muydun git muhabbet et. Ben buralarda bir yerde olurum." stresten ölüyordum ellerim titriyordu "Merhaba güzel kız " ne o bana güzel mi dedi. Benden nefret ettiğini yüzüme vuran kişi bana güzel kız demişti. Gözlerim dolmuştu ağlamamak için zor tutuyordum kendimi. "B-ben ne diyeceğim bilemiyorum gercekten" diyebildim sadece "Konuşabilir miyiz?" Diye sordu cidden mi beni yanından kovan konuşmak istemeyen o değilmiydi. "T-tamam" dedim aptal kafam keşke kabul etmeseydim azıcık ne yaşattığını anlamalıydı. Fakat anlasaydı zaten beni bu kadar kırmadı.
"Nereden başlasam bilemiyorum ama özür dilerim" demişti anı bir sinirle ona dönüp "Bu kadar mı cidden yaşattığın şeylerden sonra iki kelimeyle seni affedecegimimi mi zannediyorsun?" onu yaptıklarına rağmen hala seviyordum. Mümkün olmayan aşka inanan bir aptaldım ben. "Bak ben cidden çok düşündüm gece uyku girmedi sen bana bir adım attın ben seni on adım ittirdim. Aşka inancım yoktu ama sen artık başkasın benim için." Ben kendimi çok tuhaf hissettim o an Ayça dan fikir almam gerekiyordu o hep bana doğru yolu gösterirdi. "Bu ne anlama geliyor" diye sordum. "Seni seviyorum işte anla kızım" dediği anda dudakları dudaklarımı örttü bende hala seviyodum onu elimi saçlarının buklelerin de gezdirdim.
İlk defa kendim yola çıkmıştım. Parti bitiminde Ayça ile vedalaştık. Çünkü ben Asır ile gidecektim. "Nereye gideceğiz" diye sordum "Nereye istersen." Dedi "Sahilde sabahlamak istiyorum." Bu benim gerçekleştirmeyi en çok istediğim şey olabilirdi. "Sen ne dersen ay yüzlüm" diyerek beni kucağına aldı sahil çok uzak olmadığı için yürüyorduk sonuçta gece bizimdi "Yıldızları izlermiyiz?" Diye sordum. "Niye dilek falan mı tutacaksın" dedi. Hödük insan beni niye terslendinki "Evet, bu benim inancım sen de denemelisin."Yıldızlar o kadar karmasik duruyordu ki ama gözüne hangisini kerstirirsen o parlıyordu sana aynı gözlerin gibi. "Salla bu saatten sonra benimsen dilek falan umurumda değil "
