DİANA🌕

6. BÖLÜM

İyi okumalar...

Diana nın ağzından...

Loki çıkınca durdum. Evlatlıktım ve hayatım bir yalandan ibaretti.

Kulağa oldukça kötü gelen bir kelime yalan.

Sanki her şeyin sonuymuş gibi...

Derin bir nefes aldım ve babamın yanına doğru gittim.

Loki nin ağzından....

Diana nın odasından çıkınca doğruca babamın yanına gittim. Ne yaptığımı duyunca beni kesin öldürecekti.

Ama iyi yanından bakarsak kardeşim hala beni seviyor. Onu kaybettiğimi düşünemiyorum. Thor un aksine Diana bana karşı hep iyiydi. Thor o aptal çekicini aldığı için kendini benden güçlü sanıyordu. Taht onun olunca kim bilir nasıl hava atacaktı. Neyse ki babamla kavga etmişlerdi.

Bunları düşüne düşüne taht odasına geldim. İçeride sadece babam vardı.

"Baba"

"Thor nerede?"

"Midgarda sürgün edildi"

Bunu duyunca bir an dondum. Babamın biricik oğlunu sürgün ettiği gerçeğini idrak etmekte zorlanıyordum açıkçası. Hem de Midgarda.

"Baba konuşmamız lazım"

"Sakın sende Thor gibi beni sinirlendirmeye kalkışma"

Söze nereden gireceğimi bilemiyordum. Tam başlayacağım sırada kapı gürültü ile açıldı. İçeri Diana girdi.

"Sanırım kapıyı çalmayı sana öğretememişim" dedi babam

"Baba şeyyyy-"

"Yine ne yaptın Loki?!"

"Ne yaptığını söyleyeyim mi Yüce Odin!?"

"Beni nasıl kandırdığını anlattı!"

"Bunu bana nasıl yapabildin???"

"Diana odana git, bunu daha sonra konuşacağız. Şimdi Loki ye bir ders vermem gerekiyor."

"Yine beni odama yolluyorsun!"

"Diana odana"

"Hayır! Öz babam değilsin, emrini kabul etmiyorum"

"Asgard kralıyım ve dediğimi yapacaksın"

"Ah, doğru. Ben Asgard lı da değilim!"

Yavaşça onun elini tuttum. Şoka girmiş gibiydi. Sanırım benim onu savunacağımı düşünüyordu.

Bakın üzgünüm ama babam bana o kadar sinirliyken onu daha fazla sinir edemezdim.

Evet şuan kesin 'sen bu dünyada ki en kötü abisin Loki!' diyorsunuz. Ama mecburum.

"Loki, benim tarafımda olacağını sanmıyordum"

Ah, o dolu gözler... Onlara asla kıyamam. Ama bu durumda kendimi zorlamam gerekiyor.

Elinden tutup onu odadan çıkardım. Odasına doğru giderken tek kelime dahi etmedi. Sadece sessizce yaş döküyordu.

Normalde onun sessiz olması için herşeyi yapsamada bu sefer onun sessizliği kalbimi acıttı.

Odanın önüne gelince ona sarıldım. Karşılık vermedi. Diretmedim. Eninde sonunda barışacaktık.

Odaya girdi ve kapıyı kapattı. Arkasından kilit sesi duyuldu. Sonrasında da bir şey düşme sesi.

Büyük ihtimalle sinirini eşyalardan çıkarıyordu. Onu orada bırakıp babamın yanına döndüm...

Evettt bir bölümün daha sonuna geldik. Alttaki video benim çok hoşuma gitti bakmanızı öneririm. Videoyu nasıl bulduğunuzu yorumlarda tartışalım.

Sizi çok seven yazarınız ❤️❤️