Kimseden birşey beklemez bu sokaklar
İçinde kin ve nefret birazda öfke var
Aynı şişeyi iki gün beklet belki dolar lan
Bir sokak lambası kıriz geçiriyor yine bak
İnsanlardan dilendiğim sade biraz vakit
Ömür dediğin orospu zamansız gidiş it
Öfke belirtisiz bir ünlem sebepsiz yere konulmaz
Bir katile cinayet sebebi sakince sorulmaz
Yüksek doz da geberin arkanızdan ağlamam
Umrumda olanlar azaldılar olmayanları
anlatamam
Beklemeyin benden mutlu resimler
Her birinde bi öfke beni böyle rahatlatıyor bu
meretler
Şimdi kim kaldı yanında yada aklında
Bir fahişenin yarım kalan hayalleri kimin
umrunda
Verilen değer ona yok nefret ve zevkten başka
Şimdi kim kaldı yanında yada aklında
Nefretle gülen sokaklar
Nezaman susacak nezaman susacak ha...
Şimdi kim kaldı yanında yada aklında
Nefretle gülen sokaklar
Nezaman susacak nezaman susacak ha...
Yine karanlık bir sokak kadar yalnızız
Bazen yazdıklarımız yaşantımızın özetinden
farksız
Kim o kadın için şiirler yazmış
Söyleyin ona benim için bir resim yapsın
Ölümden korkan korkaklarla geçti bir ömür
Kırık bir cam kadar keskinim kendini benimle
öldür
Ruhun kadar kirliyim bedenin kadar temiz
Yaşadığın bu hayat bir sokaktan farksız
Yazılan hayaller silinmeye başlıyor
Bugün için yarın sen farklısın be kadın
Kaçtığım duygularım vardı bir kağıtta unuttuğum
Şimdi onları sana gönderiyorum mutlu
olurmusun
Bir yanlış bir yanlışı kapatamaz doğruluğunu
takın
Senin yoluna kaybolan bu gereksiz akıl
Yalnızlığıma sebep bir akıl hastasıyım
Şimdi kim kaldı yanında yada aklında
Nefretle gülen sokaklar
Nezaman susacak nezaman susacak ha...
Şimdi kim kaldı yanında yada aklında
Nefretle gülen sokaklar
Nezaman susacak nezaman susacak ha...
