Açıklanamayan Sırlar

İşte bu satırlarımın ilk Adımlarıydı. Ben Talya Saye Niker 17 yaşındayım 7 Eylül 2007 doğumluyum yaşım pek önemli değil her yaş günüm berbattı. Tek yaşıyorum annem küçüklüğümden beni terk etmiş babam ise zorla alt edilmişti gözlerimin önünde. Bu an  kafamdan silinmiyordu. Kendimi daha fazla üzmemek için sabah erkenden kalkıp hazırlandım.

Saat 10:30'du geç okula geç kalmam umrumda değildi gitmekte istemiyordum her o lanet olası okullara  girdiğimde bana acınası halde bakıyorlar ve bundan nefret ediyordum. Çok kez okul değiştirdim ve bu çok belliydi.

Siyah kürklü Kaşen  üstümü giyip kahvaltı etmeden evden çıktım durağın kalkmasına 15 dakika vardı ilerlediğimde telefonum çaldığında duraksadım yavaş yavaş adımlar atarken  paltomun cebinden telefonumu elime aldım baktığımda arayanın melis olduğunu gördum sesimin bozukluğunu düzelterek telefonu açtım.

Alo Talya uyandın mı?

Sence. dedim gülerek.

Ben okula geldim de burası baya  kalabalık bide ilk günümüz hangi sınıfımız olduğunu biliyor musun?

Şaşkınlıkla. Ya ben onu sormayı unuttum. Kaydımı dayım yapmıştı tek velim oydu artık.

Melis bir yere yetişiyormuş gibi nefes nefese kaldığında şaşırdım.

Ne oldu kız? Diye sordum merakla.

Ya bizim bu sınıfın kapısının önünde bir pano  var üstünde kareteye eğlenceli amaçlı başvurma diyor altında da numara var.

O an gözlerim heyecanla açıldı durağa doğru ilerlerken ve kendimi tutamadım sordum. Ee buna mı sevindin?

Evet. Dedi sevinçle gitmez miyiz

Bilmem ki. Dedim artık hiç bir şeye heyecanım  yoktu ama melisle birlikte gitsek fena da olmazdı.

Ya Talya bu zamanlarımızı boş geçiremeyiz eğlence diye bir deneyelim sıkılırsak bırakırız.

Sıkıntıyla. Peki dedim benim şimdi kapatmam lazım canım otobüse biniyorum. Sınıfın şubesi neydi?

11/E

tamam okul da görüşürüz canım.

Cevabını beklemeden telefonu kapattım. Paltomun cebine tekrar yerleştirdim. Otobüse bindim içimde garip heyecan ve hüzün vardı. Aslında pek kalabalık spor alanları sevmem melis'i üzmemek, tek kalmaması için gidiyordum.

Otobüse bindiğimde o kadar dalmıştım ki her yer dolmuştu bir yaşlı kadının yanımdan. Çekilsene kızım 2 saattir ayağa diktin beni. O an fark ettim kadının önünde dikiliyormuşum.

Yavaşca kenara çekildim ve boş yer olduğuna sevinip geçerken bir anne ve çocuğu oturmuştu işte benim şans eserim de buydu.

Okula geldiğimde etrafıma bakıyordum bayağı lüks bir koleje benziyordu. Dayım hep iyi olmam için çabalıyordu bende ona her zaman ki gibi saygı duyuyordum.

Okul'a girip katları çıkmaya başladığımda 11/E'yi arıyordum ama bir türlü bulamıyordum bir sınıfa girdim ve bir an şok geçirdim burası sınıf değildi. başka oda hiç değildi. BURASI ERKEKLER TUVALETİYDİ. ve çıkmak için koştuğumda kapıda birisine çarptım aman tanrım rezil olmuştum.

Bana dik dik bakarak. Sen ne ayak burada erkekler tuvaletinde?

Anlaşılan kabaydı. "haklısın iç ses"

Zil çaldığında ona sadece gülümseyip çaktırmadan koşmaya başladım arkamdan bana baktığını biliyordum umrumda değildi umarım daha karşılaşmayız.