A girl whose life has been miserable since she was five years old, left to live with her aunt growing up.
---
Lilith Gray Mendoza, the girl who doesn't fear death. Maybe it was the trauma left to her during the incident years ago where she lost her...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"It's a miracle you're still alive." Hindi ito ang unang beses na narinig ko 'to. Ilang beses na rin na tila gulat na gulat ang mga doctor habang ako naman ay unti-unti nang nasasanay. May malala na naman ako na injuries that my body seem to take lightly. Nakakagalaw at nakakahinga ako nang maayos pero marami na naman akong peklat na kailangan gamutin.
"It's not a miracle," rinig ko na bulong ni Kali na nakaupo sa gilid ko at nakahawak sa kamay ko.
Right, 'cause she was the one who saved me.
"I'll check on you again later pero anytime soon ay pwede ka na madischarge." The doctor bowed before leaving my room. Tita Levi heaved a sigh when the doctor left tiyaka ako nilapitan na tila naiiyak na.
"Muntik ka na naman mawala sa akin, Lilith." Maluha luha na sabi nito habang hinahawakan ang buhok ko. She finally got my name right.
"Hija, ano nga uli ang pangalan mo?" Tita Levi asked Kali.
"Kali ho."
"Salamat sa'yo Kali at naagapan dito sa hospital si Lilith," she gave Kali a faint smile tiyaka ako muling tinignan. "Hindi ko alam na may kaibigan ka pala na Kali, Lilith, hindi mo siya ipinapakilala sa akin."
"Lumitaw lang ho kung saan saan 'yan," sagot ko. Tita Levi just giggled tiyaka nagpaalam na paghahandaan niya lang ako ng mga gamit ko at pagkain at babalik din agad. Akala niya ata ako nagbibiro ako. Totoo naman na kung saan saan lang lumitaw 'tong kumag na 'to.
