yıldızlar gözlerindeler, michaeng

#1

yıl 1994, son malikanesinde yaşayan bir kaza sonucuyla görme engelli ve 21 yaşındaki genç bir kız vardı, bir de bakıcısı.

saat gece 2 sularıydı. chaeyoung ve bakıcısı seungwan bay ve bayan son'dan gizli, chaeyoung'un ısrarları üzerine hava soğuk olmasına rağmen bahçeye çıkmışlardı.

havanın soğuk olmasına rağmen chaeyoung mutluydu bu durumdan. seungwan ise tedirgindi, her an bay ve bayan son'a yakalanma korkusu yüzünden. bay ve bayan son görürse 3. kez kuralları çiğnediği için seungwan'ı kovabilirlerdi.

"bayan son, acaba içeri girsek mi?"

kafasını "hayır" anlamında sallamıştı chaeyoung. seungwan etrafına bakınıp oflamıştı.

"shon seungwan, neden gecenin köründe ve soğuğunda kızımı bahçeye çıkardığını sorabilir miyim? kuralları unuttuk sanırım."

telaşla başını sese doğru çevirmişti seungwan. bayan son tam karşılarındaydı.

işte, işte işim bitti, diye düşünüp tedirgin oluyordu seungwan.

"anne, ben küçük bir çocuk değilim, birazcık hava almak istedi-"

bayan son "sen sus chaeyoung, bu babanla verdiğimiz bir karar, istesen de istemesen de karışamazsın!" demişti sinirle ve o andan itibaren kimse bir çıt bile çıkarmamıştı, cırcır böcekleri bile. sadece olacakları bekliyorlardı.

chaeyoung seungwan'ı seviyordu ve hiç bu kadar üzüldüğünü hatırlamıyordu. gözlerini kaybettiğinde bile bu kadar üzülmemişti. onun kovulmasını istemiyordu. onunla daha fazla vakit geçirmeyi umuyordu.

ama öyle olmadı. günün sonunda ise, seungwan bavulunu alıp malikaneyi terkediyor, chaeyoung ise arkasından ağlıyordu, bunları atlatabileceğini sanmıyorken.