Düz Zihinler (Flat Minds) Bill Cipher Hikayesi

Bölüm 11: Hapis Kuşları

Benim Notum
Merhabalar! Nasılsınız? Umarım hepiniz iyisinizdir. Sınavlarım dahil olmak üzere çeşitli pek çok sebepten dolayı bölümler biraz aksıyor, hepinizden özür dilerim bunun için. Eğer hazırsanız, bölüme başlayabiliriz.

Bölüm 11: Hapishane Kuşları

"Onu yeme."

Pyronica'nın uyarısı Bill'in elinin havada kalmasına sebep oldu, ekmek dilimi ağzından yarım inç kadar uzakta kalmıştı. Orası bir ağız olarak pek uzun süre kalmamıştı, çünkü ona sorgulayıcı bir bakış atmak için bir sonraki an göze geri dönüştürmüştü.

"Neden olmasın? Zehirlenmiş falan mı?" diye sordu. Eğer öyleyse berbat olurdu, çünkü Sonsuzluk Hapishanesi'nde çamurumsu olmayan ekmek almaları pek sık olmuyordu.

"Sadece yeme işte. Birazdan nedenini göstereceğim," dedi, ve onu elinden çekti. "Bende kalsın."

"...Orada sahip olduğun şeyler elma mı?"

"Ve şeker. Çamaşır torbanı kullanmıyorsun değil mi?"

"Almadan önce sorman gerekmez miydi?"

"Sanırım," dedi Pyronica omuz silkerek, yemekhanedeki gardiyanların herhangi biri fark edemeden önce torbayı cebinde kaybederek, ve diğerlerine döndü. "Kimsede bir şey var mı?"

"Yeah," diye homurdandı 8-Top, masada bir portakal yuvarlayarak. Paci-Fire başka bir tane fırlattı, ve Diş ile Anahtardeliği biraz şeker ve ekmek verdi. Bill gözünü kırptı.

"Bu bizi çiğneme diye bir çeşit adak falan mı, yoksa...?"

Pyronica kıkırdadı, onun kenarını çimdiklemek için uzanarak. "Aww, sen tam bir yeniyetmesin, o kadar tatlı ki! Vakti gelince göstereceğim--"

"Sessizlik!" bir gardiyan odanın ucundan bağırdı. "Zaman neredeyse doldu! Yemeğinizi bitirin ve hücrelerinize dönmek için sıraya geçin!"

8-Top homurdandı, ona yan yan bakarak. "Burdakini yerde ıslak bir noktaya dönüştürebilirdim."

"Binlerce uyduda milyonları katlettim," diye ekledi Paci-Fire, bunu yapmasa olmazdı.

"Nah, unutun onu," dedi Pyronica omuz silkerek, ve lapasının kalanını bir yutuşta bitirdi. "İhtiyacımız olan her şeye sahibiz, eğer grup hazır olduğunda tecritte olursanız kötü olurdu."

"Küme?" Bill tekrarladı.

"Göreceksin. Hey, lapanı bitirmeyecek misin? Alabilir miyim?"

"...Eğer ısrar ediyorsan."

---

"Tamam, ısıracağım. Ne yapıyorsun? İğrenç bir meyve suyu mu?"

Pyronica ona sırıttı, meyve ve şeker parçalarını içine atmadan önce musluk duyuyla doldurduğu torbayı zaferle kaldırarak. Plastik veya başka bir malzemeden bir torbalarının olmasına izin yoktu normalde, ama geçen hafta çamaşır odasından çalmıştı ve hücrelerine saklamıştı. Gruplarının tamamı oradaki görevler için gönüllü olmuştu, ki bu tabii ki temizlik aşklarından değildi: içerideki herkes biliyordu ki temizlik odası bulabildikleri en market benzeri yerdi. Eşyalar, para ve iyilikler burada takas edilirdi, ve kindarlıklar burada halledilirdi.

Bu yaygın bir bilgiydi, küçük bir bahşişle, birileri gardiyanların belirli bir süre boyunca başka bir yere bakıyor olmasını sağlayabilirdi: çamaşır odasında olanlar çamaşır odasında kalırdı. Ve bu arada sırada ortaya çıkan ölü bedenleri de kapsıyordu. Çünkü, ne de olsa, kazalar olabilirdi... ve herkes Bill'in olduğu kadar şanslı değildi, tam ilk gününde kendine iyi dostlar bulmuştu.