KABANATA 22

1.9K 49 0
                                    

MICA POV

" LET'S GO ! WE NEED GO TO THE MANILA NOW! THIS IS IMPORTANT, KAILANGAN AKO DOON! " napahinto ako sa pag-angat ng kutsara at binalingan nalang ng tingin si lazaros, kumunot ang noo ko bakit napadali ata? bakas sa boses nito ang pagmamadali.

tumayo ako sa pagkakaupo ko at hinarap siya na animo'y gulong gulo, sinabi niya kanina bukas kami uuwe bakit nagmamadali naman siya ngayon. " PERU SINABI MO NA BUKAS PA TAYO UUWI DIBA?"

napatayo narin sina mama at papa.napabuntong hininga ako.
" YEAH, BUT THIS IS IMPORTANT!...PACK YOUR THINGS AND WE NEED TO GO! " hindi ko siya maintindihan ano ba ang problema niya?

gusto kopa dito peru ano ang magagawa ko, kapag ba ayaw kong sumama kakaladkarin niya ako? peru kailangan ko siyang sundin.

" MAY PROBLEMA SA MANILA KAILANGAN KO ITONG AYUSIN! " hindi nalang ako nag-atubiling tanungin siya at pupunta na sana sa taas upang mag impake ng kalabitin ni mama ang kamay ko.

napahinto ako dahil doon.
agad na rumihistro sa mukha ni mama ang pagkalungkot, tiningnan ko ang kamay ni mama na mahigpit na nakahawak sa kamay ko bago balingan ng tingin ang asawa ko.

" HONEY WHAT ARE YOU DOING,? KAILANGAN NA NILANG PUMUNTA SA MANILA. " anas ni papa peru hindi parin ako binitawan ni mama.

naaawa ako kay mama halatang hindi niya parin tanggap na mahihiwalay ako sa kaniya paano pa kaya kapag tuluyan na akong mawala.

" MAMA UUWI NA- "

" NO! " putol niya.malungkot ang boses nito. " PERU MAMA UUWI NA SILA AT HINDI DAPAT SIYA MAHIWALAY SA ASAWA NIYA. " mahinhin na sabi ni ate shin, naaawa akong tiningnan si mama at maya maya pa ay bigla nalang nanubig ang mata nito na siyang ikinaalarma ko.

" PLEASE HIJO HUWAG MO MONANG ISAMA ANG ANAK KO, KAILANGAN KOPA SIYA DITO, HUWAG MO MONA SIYANG ISAMA PLEASE! " hindi ko inaasahan na sasabihin ito ni mama sa asawa ko.

Tuluyan na nga itong naiyak at agad kona itong niyakap at pilit na pinapakalma.kita ko ang mga mata niyang nagsusumamo sa asawa ko.hindi ko alam kong magtatagumpay siya kahit nga ako hindi niya ako pinapalampas.

" SHHH!..MAMA NAMAN PLEASE HUWAG KAYONG UMIYAK! " pag-aalo ko, ganito talaga si mama iyakin, naalala ko tuloy ng sumama na ako kay lazaros halos hindi pa niya tanggap na aalis na ako.

" PLEASE HIJO, DITO MUNA IYONG ANAK KO HUWAG MONA NGAYON, IKAW MUNA ANG UMUWE HUWAG LANG MUNA IYONG ANAK KO PAKIUSAP! " mas lalo ako nitong niyakap at ayaw niya talaga akong pakawalan, tumingin ako sa asawa ko na nagdadalawang isip pa.

" PLEASE HUWAG MUNA! PLEA- "

" SHH STOP CRYING MOM, DO-DON'T WORRY HINDI KO ISASAMA SI MICA JUST DON'T CRY OKAY? " lumapit ito sa pwesto namin ni mama at marahan hinaplos ang likuran ni mama na ngayon ay parang naiiyak parin.

Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya, talagang papayag siya?

ang akala ko hindi siya papayag grabe ang lakas ni mama sa asawa ko, seguro kapag ako ang nagmakaawa sa kaniya panigurado akong sasaktan lang niya ako at parurusahan dahil sa hindi ko sinunud ang gusto niya.

Ng makalipas ang limang segundo huminto narin sa pag iyak si mama, tumingin ako kina ate at papa, ngumiti lang ito ng tipid sakin.
---
DINALA ko muna si mama sa kwarto nila ni papa at masuyong niyakap habang pareho kaming humihiga sa kama, hanggang ngayon tinuturi parin niya akong baby niya, halos ayaw nga niya akong mahiwalay sa kaniya peru nasubok ang katatagan niya ng maikasal ako kay lazaros.

Subrang naawa na ako sa kaniya kong pwede sanang dito nalang ako habang buhay sa kaniya peru hindi maaari iyon.

Si mama palaiyak siya, at kapag dumating sa punto na maiiyak siya mahirap siyang patahanin kaya naaawa ako dahil ako pa ang dahilan kaya siya umiiyak ngayon.

MY HUSBAND OBSESSION (COMPLETED)Where stories live. Discover now