YENİ HAYAT

1.BÖLÜM

Yine sıkıcı günlerden biriydi. Sadece hayatımda birkaç değişiklik olmuştu, yeni bir eve taşınmıştık ve bu yüzden yeni bir okul hemde yatılı bir okul. Bu yatılı okul benim evdeki annemle olan kavgalardan, her dakika bağırmasından ve en az elli tane kural ve ceza veren annemden ve evden kurtuluşum olacaktı. Saat 10.45'di dişlerimi fırçalarken annemle günün son kavgasını yapıp yatağıma geçtim, yarın yeni yatılı okuluma ilk defa gidecektim, kayıt işlemlerimi babam halletmişti bana sadece bavulumu alıp oraya gitmek kalmıştı. Sabah saat 06.05'de uyandım saat 08.50' de okulda olmam lazımdı, biraz erken gibiydi ama son kez bavuluma birkaç eşya daha eklemem gerekiyordu. Elimi yüzümü yıkayıp dolabımı açtım, üzerimi değiştirdim. Kıyafetlerinin yarısından çoğunu almıştım sadece birkaç tane daha alıp bavuluma yerleştirdim, okul için hazırladığım çantamı omzuma atıp ve bavulumu zar zor taşıyıp evin önüne çıktım, beklemeye başladım. Bir süre sonra annem, kız kardeşim ve babam geldi herkese sarıldım ve babamın arabasına ön koltuğa bindim. Babam annemle birşeyler konuştuktan sonra arabaya bindi ve çalıştırdı. Orada nasıl kişiler olacaktı? Öğretmenlerin kişilikleri nasıldı?... Aklımda bir ton soru vardı fakat cevapları kayıptı, bu düşüncelerim babamın sorusuyla bozuldu.
"Kızım heyecanlı mısın?"

"Biraz." dedim ve bir soru daha sordu.
"Bizi özleyecek misin?"

"Sadece seni özleyeceğim baba" haklıydım ailemizde sadece babamla aram iyiydi kardeşim ve annemle hep kavga ediyordum.

"Kızım elbette özleyeceksin."

"Hayır, senden başka birini özlemeyeceğim ve nedenini biliyorsun." Bunları konuşurken moralim çok bozuluyordu.

"Kızım, biliyorum onlarla kavga ediyordum haklısın da ama yapacak birşey yok kendini üzme, baban her zaman yanında."

"Biliyorum baba, beni ayakta tutan kişi sensin" diyip konuşmamızı bitirdik. Kulaklıkları mı takıp dışarıyı izlemeye başladım, telefonumda Deniyorum,Ama şarkısı çalıyordu sevdiğim şarkılardan en güzeliydi, yolu izlerken dalıp gitmişim. Araba durdu, gelmiştik şarkıyı kapatıp kulaklıkları mı kolej hırkasının cebine korydum ve arabanın kapısını açıp çıktım gözlerim direkt olarak okula kaydı, çok büyüktü ve okulun iki katı kadar bir bahçesi vardı ve bir sürü. Babamla sarıldık ve vedalaştık sonra arabaya binip gitti. Heyecanım biraz daha arttı sonra kendimi toparlayıp okulun bahçesine girdim, herkes olmasa da bazı kişiler bana bakıyordu, aldırış etmedim ve okulun içine girdim müdürle konuşmam gerekiyordu ama müdür odasını bilmiyordum sadece o değil hiçbir yeri bilmiyordum. Yanımdan geçen bir kişiyi durdurdum benim yaşlarımda, kahverengi gözlü ve saçları öne doğru dağınıktı. Ne olduğunu anlamamıştı soran gözlerle bakıyordu, hemen söze girdim.

"Şey merhaba, Ben Eda bu okula yeni geldim. Bana müdür odasının yerini söyleyebilir misin?"

Hemen yanıt verdi.

"Merhaba, ben Ege. Okulumuza hoşgeldin, müdürün odası üst katta çıkınca hemen görürsün. İstersen seni götürebilirim."

Çok samimi biriydi, iyi davranıyordu.

"Teşekkür ederim, sanırım kendim gidebilirim. Tanıştığımıza memnun oldum Ege." Dedim iyimser bir sesle.

"Ben de memnun oldum Eda, belki sonra görüşürüz."

"Görüşürüz." Dedim ve üst katın merdivenlerine doğru yürüdüm, tam bir akılsızdım bavulumu olduğunu tamamen unutmuştum. Öylece orada durmuş ne yapacağımı düşünüyordum. Bir anda arkadan bir ses geldi, korkarak arkamı döndüm Ege gelmişti korktuğumu anlayıp konuşmaya başladı;