the Secret

İlk Gün

Nefret ettiğim bordo renkli alarmım uyurken bile,adeta beynimin merkezinde çalıyor gibiydi.Sanırım bu ses okulun ilk günü için uyanmamı söylüyordu.Sesi duymamak için başıma kadar çektiğim battaniyenin altında girdim.Susmak bilmeyen alarm,beni zorla kaldırtmıştı.Başka çözüm olmadığını fark edince yataktan çıktım ve direk tuvalete yürüdüm.Tuvalete giderken burnuma mükemmel kokular geliyordu ve bu galiba krepti.Tuvaletten girdim ve birbirine girmiş olan saçımı bi kere taradım ve hızlı merdivenlerden indim.Mutfağa girer girmez annemin yaptığı o nefis krepler ile göz göze geldim ve hemen masaya yöneldim.Tam masaya oturacakken gözüm karşımdaki saate kaydı.Dersimin başlamasına sadece yarım saat kaldığını fark etmem ile masadan fırlamam bir oldu.İkili üçlü yukarı çıkarken bir yandan da okulun ilk günü ne giysem diye düşünüyordum.Odama girdim ve direk dolabımı açtım.Altıma bir jean,üstüme de bir tişört geçirdim ve telefonuma sarıldım.Hemen Thomas'ı aradım ve 5 dakikaya onu alacağımı söyledimi.Bu da demek oluyor ki o harika kreplerden yemeye vaktim olmayacak.Çıkmaya hazırlanırken annemin bağırdığını duydum.''Bu krepleri yemeden nereye gidiyosun Leo ?'' dedi.Ben de ona karşılık olarak ''Üzgünüm anne ama geç kalıyorum.Ayrıca seni çook seviyorum.'' deyip kapıdan çıktım.Ama unuttuğum bir şey vardı,arabanın anahtarı.Hemen kapıyı açıp anahtarı aldım ve arabaya koştum.Arabaya bindim ve dediğim gibi 5 dakika içinde Thomas'ı aldım ve Gracie'yi almak için tekrar yola koyuldum.Gracie'yi gördüğüm an arabadan atladım ve ona sıkıca sarıldım.Neredeyse 1 aydır Londra da idi.

''Tamam Leo sakin ol,sarılacak daha çok zamanımız var.'' dedi ve kolunda ki nar çiçeği renkli saatini işaret etti.Dersin başlamasına sadece 10 dakika kaldığını fark edince ikimizde arabaya atladık.Arabayı sürerken Leo ve Gracie de sohbet ediyordu.Okula vardığımızda arabadan indik ve biraz etrafa göz attık.Burası gerçekten harika bir üniversiteydi.Lowood Universty.İçeriye doğru yürürken bir yandan da etrafa bakmaya çalışıyordum.İçeri girince koşa koşa rehberlik sınıfına koştuk ve ders programlarımızı aldık.Gracie ve Thomas'ın ilk dersleri felsefe,benim ise geometriydi.Onlarla teneffüste görüşmek üzere vedalaştım.

Sınıfa girdiğimde öğretmen daha gelmemişti.En arkada boş olan bi sıraya oturdum ve öğretmenin gelmesini bekledim.Yarım saat geçmesine rağmen öğretmen derse gelmemişti.İlk günden kaytarmak da biraz tuhaf.Zaman biraz daha geçtikten sonra zil çalmıştı.Zili duyar duymaz hemen kantine fırladım.Graice ve Thomas oradaydı.''Hoca derse girmedi.Bugün daha ilk gün,sizce de tuhaf değil mi ?'' dedim.Thomas bana dönerek "Tuhaf olan bir şey varsa o da felsefe hocasının çenesi bulunan benin üstünde ki kıldır." dedi ve üçümüzde gülüşmeye başladık.Gülüşürken bir şey farketmiştim,bir asansör.Tamam bi asansör görmek o kadar tuhaf bir şey değil ama bu asansör sadece bu katta var.Yani üst katlarda bi asansör gördüğümü söyleyemem."Aranızda bu asansörün nereye gittiğinden veya gidebileceğinden haberi olan var mı ?" dedim ve bizimkilere döndüm.İkisi de hayır anlamında başlarını salladılar.Fazla meraklı olduğumu söyleyebilirim,bu yüzden asansöre doğru yürümeyi tercih etmiştim.Ee tabi ben asansöre yönelince Graice ve Thomas da peşimden geldiler.Arkasında mavi led ışığı bulunan çağırma düğmesine tam basacakken bir ses duydum ve arkamı döndüm.

"Sakın o düğmeye basayım deme!" dedi ve kaşlarını çattı.Yöneldiğim kişi bir erkekti bize doğru hızlıca yürümeye başladı.Yanımıza vardığında aramızda 5 santim olduğunu fark etmem fazla sürmemişti."Bir daha sakın bunu yapmayın.Orada asansörün sizi nereye indireceğini bilmiyorsunuz!" dedi ve bu bana çok komik gelmişti.Sesli bir kahkaha attım ve bu karşımdaki çocuğu daha sinirlendirmişti."Komik olan ne?" dedi."Ne yani,bu asansör yoksa bizi Alice'in harikalar diyarına mı götürecek?" dedim ve bu sözüm Graice ve Thomas'ı güldürmüştü.Karşımdaki çocuk sert bi bakış atıp arkasını dönerek geldiği yere geri döndü.Çocuğun sözleri beni daha fazla meraklandırmıştı.Kimse görmeden oraya gitmenin bir yolunu bulacaktım.