Gitme demek geçiyordu içimden.. Yapamadım, bu seferde yapamadım. Her defa fazla değer verdiğim için kendime kızsam bile yine yapmıştım. Yine aynı noktada buldum kendimi ama bu sefer tek farklı olan şey sana fazlasıyla bağlanmış olmamdı. Geçiremiyordum kalbime laf, başaramıyordum seni kalbimden atmayı.
Bir denizi andırıyordun. Durgun bir deniz gibiydin ama hırçın dalgalarında boğuluyordum. Güzel, berrak ve temizdin ama her defasında başkalarının seni kirletmesine izin veriyordun. Kalbimi yok sayıp beni farklı sulara gitmem için zorluyordun. Kalmak için çabaladığımda ise sadece bana gösterdiğin o soğuk ve sert sularda boğuluyordum.
Kurtuluş yoktu. Sadece derinlere kadar batmaya devam ediyordum. Kalbimi dinlememin cezası buydu.
Seni kaybetmemle beraber derin sonsuzluğa olan yolculuğumun başlangıcındaydım. Kalbimde bulunan acı ne zaman geçecek bilmesem bile bu çokta rahatsız etmiyordu artık. Alışmıştım artık herkesin gitmesine.
Ne olacaktı sanki gitmeyip benimle kalsaydın? Söz vermiştin benimle kalacağına, zor zamanlarımda yanımda olacağına, ne zaman istersem ve kötü hissetsem yanımda olacağına söz vermiştin. Aptal gibi bu tatlı sözlerine kanmıştım.
Belki de senin için sadece bir oyuncaktım. İstediğin zaman sahip olabileceğin ve sıkılınca bir çöp gibi istediğin yere fırlatabileceğin...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığın Ardından Aydınlık
Truyện NgắnKoşulsuz sevdiği ve ona takıntılı olduğu çocuğu kaybeden Arya hayatının ilerleyen bölümlerinde bununla başa çıkmaya çalışıyor. Peki başarılı olabilecek mi? Yaşadığı tüm o kötü zamanları geride bırakıp yeni bir hayata başlayabilecek mi? Hadi bunu hep...
