Hoofdstuk 19:

22 1 0
                                    

Als iedereen weg is en ik alleen met Sanne achter blijf, trek ik Sanne mee naar de balzaal. Paniekerig vraagt Sanne wat er aan de hand is en ik fluister heel zacht, er klopt iets niet aan of bij dat kleed met die uil erop aan de muur. Als we voor het kleed dat aan de muur hangt staan, bestudeer ik het van top tot teen. Uiteindelijk til ik het kleed een klein beetje van beneden op en zeg ik tegen Sanne:
Ik: aaha
Sanne: wat is er?
Ik: leg je hand eens hier neer...
Ze doet dat
Ik: en wat voel je?
Sanne: lucht!
Ik: ja dat betekend dat hier achter nog een geheime kamer is.
Sanne: ja met als in dat boek stond spannend!
Op dat moment schikken Sanne en ik ons rot.
Eng ventje: Wat doen jullie hier?
Ik: uuhh
Sanne: nou mijn vriendin Emma hier was na de rondleiding haar contactlens kwijtgeraakt dus zoeken we daar naar.
Eng ventje: oké maar ik denk dat hij niet hier ligt of wel?
Sanne: nee u hebt gelijk hij ligt hier niet kom Emma dan gaan we in de eetzaal kijken.

We lopen de balzaal uit en gaan achter een muurtje staan waar het enge ventje ons niet kan zien of volgen.
Ik: Sanne je bent de held van de dag met je praatjes.
Sanne: ja weet ik toch maar hoe komen we die geheime kamer nou in?
Ik: als vanavond iedereen slaapt gaan we naar die kamer toe.
Sanne: ja goed idee daarom ben jij het brein en dan ben ik de afleiding en de praatjesmaker.
Ik: ja we zijn een goed team.

♡Familie♡Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu