"ဒရိုက်ဘာ"
(18+ဇာတ်လမ်းတို)
Crd:
အိပ်ယာပေါ်မှာ အရက်အရှိန်ကြောင့် မူးဝေအိပ်ပျော်နေသော ပက်လက်လန်အနေအထားနဲ့ရှိနေတဲ့ ကိုမင်းနိုင်ရဲ့ စွတ်ကျယ်နဲ့ ပုဆိုးတို့ကို ချွတ်လိုက်တယ်။ အောက်ခံဖောင်းဘီတစ်ထည်တည်းသာ ကျန်တော့တဲ့ ကြွက်သားထုအပြည့်နဲ့ မင်းနိုင်ရဲ့ ဘော်ဒီအချိုးအစားက မျိုးကိုအတွက်တော့ ဖီးလ်တွေ စောက်ရမ်းတက်လာစေတော့တာ။ နိမ့်ချည်မြှင့်ချည် ရင်အုပ်တင်းတင်းများကို ဖျစ်ညှစ်ရင်း နို့သီးခေါင်း ချွန်ချွန်စူစူလေးနှစ်ခုကို ကျိတ်ချေပေးနေမိပြန်တယ်။ မာဆယ်လ်အထစ်လိုက် လက်မောင်းအိုးကြီးများကို ကိုင်မြှောက်လိုက်တော့ ထူပြိန်းမည်းသည်းနေတဲ့ ဂျိုင်းမွှေးများက အတိုင်းသား ပေါ်လာကြတယ်။ "ရှူး. . အား. ." နဲ့ နေအောင် နမ်းရှိုက်လိုက်ရုံတင် မျိုးကို တစ်ယောက် စအိုတွန့်လို့ ယွတက်လာတော့တာ။ ဝမ်းပျဉ်းကြွက်သားများကို လျှာနဲ့ ယက်လို့ ချက်မွှေးများကို အာဘွားပေးရင်း ဆီးခုံနားအရောက် အနက်ရောင် အောက်ခံဘောင်းဘီကို တွန်းချွတ်လိုက်တော့ တောထနေတဲ့ လမွှေးအုံလိုက်ကျင်းလိုက်များအောက်က အိပ်ပျော်နေတဲ့ ၆လက်မအရှည်ခန့်ရှိတဲ့ လီးကြီး၊ "အား အိုးမိုင်ဂေါ့,," ထူထည်းကောက်လိမ်ပေါက်ရောက်နေတဲ့ လမွှေး(လီးမွှေး) များအောက် မထသေးတာတောင် ၆လက်မလောက်ရှိတဲ့ ကျားစစ်စစ်လီးကြီးကို မြင်လိုက်ရတဲ့ မျိုးကိုအဖို့တော့ ဘုရားတရတဲ့အထိ ဖြစ်ခဲ့တာ၊ အရင်ရက်က ကိုမင်းနိုင် ဂွင်းထုနေချိန် အဝေးက ခိုးကြည့်ခဲ့ရတာမို့ အဲ့လောက် ကြီးမယ်မထင်ထားသော်လည်း ခုလို နဖူးတွေ ဒူးတွေမြင်လိုက်ရတော့မှာ တောင်ထလာချိန်ဆို ၇လက်မကျော် ၈လက်မဝန်းကျင်ရှိမယ့် ဗမာလီးတွေထဲက ရှားတောင့်ရှားခဲ လီးမျိုးမို့ ဖင်ထဲဝင်တိုင်းထွက်တိုင်းမှာ အီစလန်ဝေသွားစေမယ့် အတွေးနဲ့တင် မျိုးကိုတစ်ယောက် ကြက်သီးဖြန်းဖြန်းထလာရတော့တာ။
မင်းနိုင်က မျိုးကိုတို့ အိမ်က ဒရိုက်ဘာ။ အသက် ၃၀ကျော် လူလတ်ပိုင်းဖြစ်တာမို့ မျိုးကိုနဲ့တော့ မတိမ်းမယိမ်းပဲ။ လူပျိုလူလွတ်ဖြစ်တာမို့ နေ စားစရိတ်ငြိမ်းနဲ့ ငှါးထားကာ ကားဂိုထောင်မှာပဲ နေရာပေးထားတာ။ စရောက်တဲ့နေ့ကစလို့ ဗလကောင်းကောင်း ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းနဲ့ မင်းနိုင်ကို မျိုးကို ကြွေကြိတ် ကြိတ်ကြွေနေတာ ကြာပြီ။ ကိုယ်ခန္ဓာအနှံ့မှာလည်း တက်တူးတွေ တိုးထားလိုက်ပုံက အသည်းယားစရာ။ အနေတည်ပြီး အလုပ်ကို အလုပ်လိုပဲ သဘောထားကာ မျိုးကိုတို့ အိမ်ရှင်တွေနဲ့ သိပ်ပြီး ရောရောနှောနှော နေလေ့မရှိသူမို့ ဇာတ်လမ်းစချင်သည့်တိုင် မစရဲခဲ့။ မျိုးကိုက ကျူတာတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး မိဘတွေက ဗိုလ်ချုပ်စျေးမှာ အထည်ဆိုင်ဖွင့်ထားတယ်။ ကားဝယ်ထားပြီး ကားမမောင်းရဲတဲ့ မျိုးကိုတို့မိသားစုအတွက် မင်းနိုင်ရဲ့တာဝန်က မနက်ဖက်ဆို မျိုးကို,ကို ဒဂုံတက္ကသိုလ်၊ မျိုးကိုမိဘတွေကို ဗိုလ်ချုပ်စျေးကဆိုင်ကို လိုက်ပို့ရတယ်။ ညနေဖက်ဆို သုံးဦးလုံးကို ကြိုပေးရတယ်။ ကျောင်းပိတ်ရက်မျိုးမှာတော့ မျိုးကိုမိဘများကိုသာ ကြိုပို့ပေးရတယ်။ နေခင်းလိုအချိန်ဆို အိမ်မှာ ကားရေဆေး၊ ဂိုထောင်သန့်ရှင်းရေးလုပ်၊ အိမ်စောင့်ပေး ဒီလောက်ပဲ။
YOU ARE READING
ဒရိုက်ဘာ (စ-ဆုံး) လိင်တူဝတ္ထုတို
Short Storyအသက်ပြည့်မှ ဖတ်ရန် - အစအဆုံး လိင်တူ အပြာဂတ္ထုတို
