BARBIE POV:
LUMIPAS ANG ARAW, PUMUNTA ANG DETECTIVE NA HINERED NI PAPA PARA HANAPIN SI ATE, AT DI SILA NAG KAMALI DAHIL HE FIND OUT THAT MY ATE IS ALIVE, PINUNTAHAN NINA MAMA ANG SINABI NUNG DETECTIVE AT AGAD SILANG PUMUNTA ROON, GUSTUHIN KO MANG SUMAMA, AYAW NI MAMA MAGHINTAY NALANG DAW AKO, WAG DAW AKO MAG ALALA AT MASUSULOSYUNAN DAW NILA NI PAPA, AT MAKAKAUWI SI ATE DITO SA AMIN.
PERO NUNG UMUWI SILA, PARANG DI MAPAKALI SI MAMA, IKOT NG IKOT, TAPOS SI PAPA NAMAN, PILIT NA PINAKAKALMA SI MAMA. AT NARINIG KO ANG PAG UUSAP NILA.
TED: can you please calm down! Hindi natin makukuha si Bea ng paganyan ganyan ka!
IRENE: bakit kasi kailangan maging ganito ang mangyari sa buhay natin lalo na sa anak natin, Ted please ibalik mo si Bea sa atin.
TED: ibabalik ko ang anak natin.
IRENE: pero kailangan ko ngayon.
TED: hindi naman pwede yun, kailangan makausap natin muna natin ang anak natin, don’t you remember na sinabi ng matanda, may amnesia si Kim, and she need to think everything.
IRENE: pero kailangan bukas na bukas makausap natin siya, hindi ako makakapayag na manatili ang anak natin sa ganung klaseng lugar.
TED: Irene baka nakakalimutan mo na nanggaling din tayo sa buhay na meron sila…
AT DUON TUMAHIMIK SI MAMA… NAGBAGO NA TALAGA ANG MAMA KO.
IRENE: ah! Basta I need Bea, kahit ayaw niyang sumama, pipilitin ko pa rin siya, anak ko siya. At di ako papayag na makalimutan nya yun habang buhay, matagal akong nangulila sa kaniya at ngayong nariyan na siya hindi ako papaya na mawalay pa siya. Gagamitan ko ng pera, para suhulin ang matandang yun. Para ibigay niya sa atin si Bea.
AT UMAKYAT NA SI MAMA SA TAAS, AKO NAMAN LUMAPIT KAY PAPA.
BARBIE: pa,
TED: diko na alam ang gagawin sa mama mo, naging maganda nga ang naging buhay natin, naging mayaman nga tayo, nabibili natin ang lahat, kahit tao kaya na nating bilihin. Pero ito ang naging kapalit sa lahat lahat. Nagbago ang mama mo sa isang iglap. Hindi na siya ang Irene na minahal ko.
TAHIMIK LANG AKO, RAMDAM KO KUNG PAANO NASASAKTAN NI MAMA SI PAPA, NOT PHYSICAL BUT EMOTIONALLY! TUMINGIN SIYA SA AKIN NA MAPAKLA.
TED: nakita ko na ang ate mo. Yung matanda na tumulong sa ate mo, nag papasalamat ako sa kaniya.
BARBIE: anu po bang nangyari at ganun si mama?
TED: gusto niyang ibalik si Bea at isama agad rito. Pero nagkataon na wala si Bea roon, at may trabaho daw, mukang may sakit ang matanda, sabi niya nag trtrabaho rin siya. Minasama ni Irene ang pag trtrabaho ni Bea, at sinabi ng mama mo dun sa matanda na ginagawang katulong si Bea. Sabi pa niya na mas may kakayahan na mabuhay sa atin si Bea ng maayos kesa sa buhay na yun.
BARBIE: anu pong sabi ng matanda?
TED: umimik siya pero pakumbaba pa rin kung mgsalita. Hindi daw namin agad agad makukuha si Bea, dahil nag ka amnesia ito. Kakausapin daw niya, nang di mabigla. alam mo ba ang ganda pa rin ng ate mo, maamo ang mukha at mala anghel kagaya mo. Matalino rin siya, at madaming award na nakuha! Nakatapos ang ate mo ng College dahil sa tulong niya, at pag susumikap ng ate mo.
NGUMITI AKO KAY PAPA.
BARBIE: talaga po! Wow!!! Gusto ko na tuloy makita si ate,
