Karanlık Bir Yolda Gidiyordum Aksam Saat 22:05'de Sonra Karanlık Bir Yere Girdim Yol Karanlık Oldugu İçin Etrafı Göremiyordum Telefonumun Flas'ını Açtımda Korkunc Bir Manzara İle Karsılaştım Meğersem Bir Mezarlıktayım Acayip Sesler Duymaya Basladım Korkuyordum Ama İçimden Dua Ederek Yoluma Devam Ediyorum Sanki Yol Uzamış Hiç Bitmiyordu Ben Gittikce Yol Uzuyordu Yorulmuş Bi Durumda Artık Ne Yapıcamı Bilmez Bir Halde Oturdum Bir Tasın Oraya Dinleniyordum Ve Kısık Bir Ses Gel Diye Bir Ses Duydum Korkutan Titremeye Başlamıştım Sonra İçimden Besmele Cekmeye Basladım Oturdum Yerden Kalktım Ve Yoluma Devam Ettim Telefonumun Şarjı Bitmek Üzereydi Ve Biraz İlerledikten Sonra Telefonum Tamamen Kapandı Karanlık Ve Issız Mezarlıkta Tek Basıma Kalmıştım İçimden Besmele Çekerek Yoluma Devam Ediyordum Ve Karşımda Bir Işık Gördüm Sevindim Sonunda ALLAH'ım Yolu Buldum Dedim Işıga Dogru Yürüdüm Aman ALLAH'ım Birde Ne Göreyim Beyaz Bir ELbiseli Bir İhtiyar Tasın Tepesine Oturmuş Benim Gelmemi Bekliyor Ve Yavas Adımlarla Ona Dogru Yürüdüm Ve Sesini Çıkarmadan Bana Beni Takip Et Der Gibi Bir El Hareketi Yaptı Bende Korka Korka Takip Ettim İlerliyorduk Artık Nerde Oldugumu Hatırlamıyorum Sonra Mezarlıgın İçinde Dogru Girdik Bana Yol Gösteren O Beyaz ELbiseli İhtiyar Yoktu Arkamı Döndüm Zaman İçimden Dua Ederek Yoluma Devam Ediyordum Telefonumun Şarj Bitti İçin Saat Kaç Bilmiyorum Ama Sanırım Yolu Kaybetmiştim Artık Caresiz Kalarak Orda Agaçın Yanına Eğildim Ve Oturdum Gözlerimi Kapatmış İçimden Dua Ediyordum Biri Omzuma Vurdu Napıyorsun Burda Delikanlı Dedi Yolu Kaybettim Abi Dedim Ben Buranın Bekcisiyim Gel Seni Çıkışa Götüreyim Dedi Bende Tamam Abi Diyerek Adamla Çıkışa Doğru Yurumeye Başladık Ve Yolda SOhbet Ederek DEvam Ettik Çıkışı Bulduk Ve ben Dışarı Çıktım
