Başlangıç

6 1 2
                                    

Insan sevilmeye ihtiyaç duyar. Insan ilgiye ihtiyaç duyar. Insan mutlu olmaya ihtiyaç duyar. Bunlar olmadan insan robota dönüşür. Insan yaşar ama yaşadığını hiss edemez. Insan yaşayan ölüye çevrilir adeta. Ama alışır. Insanlar her şeye alışır. Aşağılık insanoğlu... Bir çocuk bunlar olmadan yaşaya bilir miydi? Bir çocuk sevgisiz büyüye bilir miydi? Bir çocuk ilgisiz büyüye bilir miydi? Bir çocuk ölmek ister miydi? Lanet olsun. Bir çocuğu sevgisiz büyüten her kese lanet olsun. Bir çocuğa ölmek için yalvartdıran her kese lanet olsun.
Hayvanlara, çocuklara zülm eden her kese lanet olsun...

Düşünceler insanı boğar. Çukura götürür. O kadar düşünmüştür ki, insan neyi düşündüğünü anlayamaz.
Anlayamıyorum. Ölmek mi istiyorum? Intihar? Ne yapmaya çalışıyorum? Ölürsem ağlarlar mıydı? Ölürsem üzülürler miydi? Çok mu? Kim ağlardı? Bunları bilmemek acı veriyor. Ama ağlayamıyorum. Lanet gözlerimden tek bir lanet göz yaşı düşmüyor yanaklarıma. Konuşmalı mıydım? Yaşadıklarımı? Anlatsam anlarlar mıydı? Yoksa, umursamazlar mıydı? Elimde ki bıçağı karnıma saplamalı mıydım? Ya ölmezsem? Başka bir şey mi denesem acaba? Ölmek istiyor muyum? Ya hala yaşamak istiyorsam? Ama her kesin huzurunu kaçırıyorum. Bencillik yapmamalıyım. Ölmeliyim. Evet. Evet, ölmeliyim...

Aynaya bakıyordum. Çökmüş yüzüme. Zayıflamış bedenime. Ne kadar da iğrenç. Dedemin küçükken sevdiği kumral saçlarım ne kadar süredir yıkanmıyor acaba? Bembeyaz tenim ne kadar iğrenç görünüyor. Dudaklarım kurumuş.  Göz altlarım yine mosmor olmuş, gözlerim yorgun bir şekilde aynaya bakıyor. Bu ben miyim? Aynada ki kız, ben miyim? Küçük kıza nolmuştu? Gitmiş miydi? Neredeydi?

Elimdeki bıçağa baktım. Keskin görünüyor. Kalbime saplasam çok fazla acı çekerdim. Acıyan kalbime daha fazla haksızlık edemezdim. Acısız bir ölüm istiyordum. Yavaş yavaş bıçağı karnıma yaklaştırıyordum. Tenime kırmızı yakışırdı. Çünkü, ben bunu hak ediyorum. Aynaya bakıyordum. Yüzümde tek bir duygu kırıntısı aradım. Lanet olsun ki, bulamadım. Bu kadar mı hissizleştim ben?

Sapla artık

Doğru. Oyalanmamalıydım.

Ne kadar acınası gözüküyorsun. Ölmeyi her kesden daha fazla hak ediyorsun.

Özür dilerim sana bu acıları çektirdiğim için küçüğüm. Seni koruyamadığım için beni affet. Beni affet küçük Ahu...








____________________________________

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 07, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

DeliHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin