Tokyo卍Revengers • 505 •

• 14 •

𝘋𝘪𝘥 𝘐 𝘵𝘢𝘬𝘦 𝘵𝘰 𝘧𝘢𝘳?
𝘞𝘩𝘦𝘯 𝘐 𝘴𝘰𝘭𝘥 𝘺𝘰𝘶 𝘮𝘺 𝘩𝘦𝘢𝘳𝘵
𝘠𝘰𝘶 𝘩𝘪𝘵 𝘮𝘦 𝘴𝘰 𝘩𝘢𝘳𝘥
𝘐 𝘴𝘢𝘸 𝘴𝘵𝘢𝘳𝘴

.

.

Sabah gözlerini açtığında ilk algıladığın şey başının ne kadar ağrıdığıydı.

Çatlayacakmış gibi.

Ellerini şakaklarına koyup ovuşturdun.

"Siktir"

Sesinin ne kadar berbat çıktığını anca farketmiştin.

Neden böyleydin?

Kafanı kaldırıp çevrene baktığında son derece yabancı bir odada olduğunu gördün.

Siyah ve morun hüküm sürdüğü odada tanıdık olan tek birşey bile yoktu.

Neler olduğunu anlamak için doğrulduğunda, tüm vücudunun da sızladığını farkettin.

Birileri mi dövmüştü seni ne olmuştu?

Hatırladığın tek şey dün akşam içmek için bara gittiğindi. Gerisi yoktu.

Yoksa çok fazla içip birileriyle birşey mi yaptın da şimdi onun mu odasındasın?

Yorganı kaldırıp kiyafetlerine baktın, hepsi olduğu gibiydi. Bu hiçkimse sana dokunmadı demekti.

Peki neden burdasın?

Endişeyle aklında bir sürü senaryo geldi.

Açılan kapı sesiyle kafanı o yöne döndürdün.

Kapıdaki kişi tanıdıktı.

Hanma.

Giydiği tişört ve eşofmana bakılırsa kendi eviydi.

Doğru ya onun yatak odasına girmediğin için tanımıyordun.

"Uyanmışsın"

Bir kaç adım sana doğru yürüyerek söyledi düz ifadesiyle.

Onu görmek içini o kadar rahatlattı ki ayağa fırladın direkt.

Hiçbir tepki vermeden ona yaklaşmanı izledi.

Dibine kadar geldin ve uzun gövdesine sarıldın.

"Shuji, seni gördüğüme sevindim"

Önceki günlerde yaşanan hiçbirşey şu an aklına gelmiyordu bile.

Kollarını kıpırdatmamıştı yada sana karşılık vermemişti.

Neden böyle yaptığını merak ederek sarılmayı sonlandırıp suratına baktın.

"Sorun ne?"

İfadesi o kadar ciddi ve soğuktu ki, bu daha önce hiç görmediğin bir tarafıydı.

"Hiçbir şeyi hatırlamıyor musun?"

"Neyi?"

Sabır dileyerek nefes aldı.

Neyi kastettiğini düşündün.

Çünkü cidden hatırlamıyordun.

"Dün akşam yaşananlar?"

Yanından geçti ve pencereye yaklaştı.

Şimdi senin yüzüne bakmaktan kaçınmış, dışarıyı izliyordu.

"Ben... Sadece bara gittiğimi hatırlıyorum. İçmek istemiştim. Sonra ne oldu ki?"