Family Secrets

Chapter 4

1995

Η Μαργαρίτα πλέον ζούσε μια κανονική ζωή.... Ο μικρούλης όλο και μεγάλωνε..... Σε λίγο καιρό θα γεννούσε και τον δεύτερο γιό της με τον Νάιαλλ.....

Τα πράγματα είχαν μπει σε μια σειρά.....

Η Ολίβια είχε σκάσει που την απέκλεισαν από την υπόθεση δολοφονίας του Nτρέικ..... ήθελε εκείνη να έχει την χαρά να συλλάβει τους δολοφόνους και αργά η γρήγορα θα το πετύχαινε.....

Ο δεύτερος μπέμπης ήταν πανέμορφος.... Ξανθός... Ολόξανθος με γαλανά ματάκια...... Καμία σχέση δεν είχε με τον δίχρονο τότε μικρό Nτρέικ που το προσωπάκι του επισκίαζαν κάποιες φακίδες και τα καστανά του μάτια έκαναν ωραία αντίθεση με τα καστανοκόκκινα μαλλιά του.......

Όλοι όμως οι μεγάλοι ήξεραν... οι μικροί αργότερα θα πίστευαν ότι είναι περίεργος.........

Τον αγαπούσε ο μικρός τον μπέμπη...... Τον προστάτευε.... Και ακόμη τον προστατεύει........

Και κάπου εδώ τελειώνει το φλας μπακ στο παρελθόν μας........ Και τώρα αρχίζει το δεύτερο μέρος της αφήγησής μου...... Το πώς έφτασα εγώ την αλήθεια...... Το πώς έμαθα για ποιο λόγο δολοφόνησαν τον πατέρα μου...... για ποιο λόγο τα κρατάω όλα αυτά στο ημερολόγιο.........

Είχα αρχίσει να ψάχνω μαζί με την Ολίβια για την δολοφονία ξανά..... Εκείνη όλα αυτά τα χρόνια δεν είχε πάψει να ψάχνει....... Τότε την είχαν φρενάρει.... Τώρα είχε σύμμαχους και βοηθούς εμένα και την Άλεξ..... Τα πράγματα ήταν πιο εύκολα......

Στους γονείς μου δεν είχα πει ακόμη για την έρευνα....... Είχα μιλήσει μαζί τους και μου είπαν τι είχε συμβεί τότε κι εκείνοι.... Απλά μου είχαν φτιάξει μια φεικ ταυτότητα για να μην μπερδευτώ....... Απαίτησα την κανονική μου και την πήρα........ Ο Λίαμ με την Σοφία, οι γονείς της Άλεξ, είχαν βοηθήσει και εκείνοι πολύ στο μεγάλωμά μου......... Και ήθελαν να με βλέπουν χαρούμενο.....

Αρχικά ψάξαμε στο υπόγειο του σπιτιού μου....... Μετά στο σπίτι της θείας που έκανε κολλητή παρέα με τον πατέρα μου..... Τζίφος.... Μόνο φωτογραφίες , στίχοι και διάφοροι δίσκοι υπήρχαν εκεί... Α και βραβεία καθώς και ένα σενάριο.... Πρέπει να ήταν από την σειρά που πρωταγωνιστούσε εκείνος όταν ήταν στην ηλικία μου περίπου........

Ένα μεσημέρι η Ολίβια με είχε αφήσει μόνο στο σπίτι της για να πάει να φέρει κάτι χαρτιά......

Ε λοιπόν εγώ το θεώρησα σωστό να ψάξω και σε εκείνο το υπόγειο......

Πέρασα αρκετή ώρα ψάχνοντας ως που έπιασα κάτι σα λαβράκι........ Έμεινα κι εγώ ο ίδιος από αυτά που είχα ανακαλύψει........