Okul

20 1 0
                                    


Hyunjin tuhaf bir sesle uyanıdı Onu uyandıran ses hiç tanıdık değildi yeni bir hizmetli mi atanmıştı kendisine anlamak adına gözlerini açtığında kendi odasıyla kıyaslanamayacak kadar farklı bir odayla karşılaştı.

Burasıda neresi diye içinden geçirirken odaya aniden biri girdi. "Kaç dakikadır sesleniyorum kalksana okula geç kalıcaz" dedi. Bu çocukda kimdi. Hyunjin çocuğun yüzüne o kadar boş bakıyordu ki çocuk dayanamadı ve "kaç yıllık kardeşini mi unuttun neden öyle bakıyorsun?" Diyince Hyunjin şaşırmıştı kardeş mi diye içinden geçirirken çocuk onun kolunu çekiştirip yataktan çıkardı ve onu ittirmeye başladı.

Hyunjin hiçbirşey anlamamıştı. Biraz daha itelendikten sonra karşına orta yaşlarda bir kadın ve bir adam çıktı. Kardeşi olduğunu öğrenmesi yetmedi birde o kadın ve adamın anne babası olduğunu öğrendi. En son uyuduğunu hatırlıyordu. Uyandıgında da buradaydı yani bu bir rüyamıydı? Rüyada olduğunu düşündü ama herşey o kadar gerçekti ki.

Masaya oturdu masanın üzerindeki eşyalara dokundu hepsini hissedebiliyordu bu his o kadar gerçekti ki rüya olmasına ihtimal bile yoktu. O zaman nasıl burada bu masada ve bu insanlarla birlikteydi tüm bu sorgulamayı karşısındaki annesi olacak kadın "hadi hemen yiyin yoksa geç kalıcaksınız" diyerek böldü.

Hyunjin tabağındakilerin yenilebileceğinden şüpheliydi neydi bunlar ama tüm ön yargısını kırıp yemeye karar verdi. Daha önce bu kadar güzel yemekler yememişti. İştahla yemeye başlayınca kadın tekrar konuştu "uzun zamandır böyle yemek yediğini görmemiştim" diyip gülümseyince Hyunjinde istemsizce kadına gülümsedi.

Tabağındakiler bitince ayağa kalktı ve uyandığı odaya geri gitti. Bir yere gidilicekti üstünü değiştirmesi gerektiğini düşündü ama ne giyicekti odayı biraz karıştırdıktan sonra üzerindekilere benzer giysiler buldu demekki bunları giyorlar diyip üstüne dolaptaki kıyafetlerden bir kaçını giydi.

Kardeşi olacak çocuk odaya girip "okul üniformanı neden giymedin" diye sorunca düşündü yanlış bişey gitmişti ama ne giyeceğini bilmiyordu ve "sen okul üniformamı verebilir misin?" Diye sordu. Kardeşi "ilk defa benimle bu kadar kibar konuştun ağlıyacağım galiba" diyip eline bir kaç kıyafet tutuşturdu ve "aşağıda bekliyorum" dedi.

Hyunjin üstünü değiştirip aşağıya indi. Kardeşi " çantanı unutmuşsun" dedi. Çanta mı? Kardeşine bakınca sırtında çantaya benzer birşey gördü kendiside aynısını sırtına takmalıydı anlaşılan. Hyunjin "unutmuşum" dedi. Yukarı çıkıp çantayı aldı ve tekrar aşağıya indi ve yürümeye başladılar. Yol boyunca Hyunjin etrafı gözlemlemişti. Çok değişik bir yerdi hiç kendi ülkesine benzemiyordu ya da gidip gördüğü diğer ülkelere.

En sonunda gelicekleri yere varmıştılar Hyunjin kardeşini takip ederek okul denilen yerin içine girdi. Aniden omzunda bir kol hissetmesiyle kolun sahibine baktı. Galiba arkadaşıydı.

Kolun sahibi "off ya ilk ders coğrafya" dedi. Hyunjin "hmm" dedi. Karşısındaki çocuk bir anda deli gibi bağırmaya başladı. "HASTA MISIN" neden hasta olup olmadığımı bağırarak soruyorduki. Hyunjin "Hayır değilim" dedi. Çocukta "yine kısa cevap verdin sende bir sorun var" dedi. Hyunjin "seni görene kadar bir sorunum yoktu çok yüksek sesli konuşuyorsun daha sessiz konuşabilir misin?" diyince "kesin sorun var ricada bulunmazdın sen" dedi.

Neden herkes kibar olmama takmıştı kibar olmak yanlış mı? Diye geçirdi içinden. Biraz daha yürüdükten sonra b
Hyunjini oda gibi bir yere getirdi içeride birsürü oturan insan vardı. Hyunjini bir yere oturttuktan sonra kendi başka yere geçti. Ne olduğunu anlamamıştı ama kimseyede onları tanımadığımı ve hiç birşey anlamadığımı söyleyemezdim beni zırdeli sanarlardı diye içinden geçirdi.

İçeriye yaşlı bir adam girdi ve herkes ayağa kalktı herhalde saygı belirtisiydi bu. Hyunjinde onlarla birlikte ayağı kalktı sonra onlarla birlikte tekrar oturdu.

Yaşlı adam yanında birde çocuk vardı. Yaşlı adam" sınıfımıza bir öğrenci nakil oldu" dedi. Yaslı adam çocuğa kendini tanıtmasını söyledi. Çocuk " merhaba ben Minho" diyip Hyunjinin yanına oturdu. Sonrasındada yaşlı adam tuhaf şeyler anlatmaya başladı. Hyunjin dediği hiçbirşeyi anlamamıştı.

Anlattıkları bittikten sonra bir ses duyuldu ve yaşlı adam dışarı çıktı öğrenciler konuşmaya başladı.

Hyunjinin yanındaki Minho isimli çocukta kalkıp gitti. Hyunjinin arkadaşı olan çocuk yanına geldi biraz konuştu ve tuvalete gidiyorum diyerek gitti. Hyunjinde beklemekten sıkıldı ve bu yeri keşfetmek istedi.

Kapıdan dışarı çıkıp merdivenlerden aşağıya indi ve biraz yürüdü. Galiba yanlış bir yere gelmişti her yer karanlıktı. Geri dönmeye karar verirken bebek ağlaması duydu böyle bir yerde neden bir bebek olur diye düşündü ve bebeği bulmaya gitti. Sese çok yaklaşmıştı.

Ses galiba hemen karşısındaki kapının ardındaydı kapıdan girince bebeğin olmadığını farketti. Odada başka birşey vardı ama karanlıktan dolayı hiçbirşey göremiyordu sadece etrafta birkaç çift göz vardı. En sonunda o çift gözlerden biri ona yaklaşırken Hyunjin kapıya doğru yöneldi kapıya ulaşamadan kapı kapandı.

Hyunjin kapıyı biraz zorladı ama kapı açılmadı ve arkasını döndüğünde boğazına bir el yapıştı ve o gözler dibindeydi. Hyunjinin kulağına yaklaşıp "ruhun artık benim" dedi. Sonrasında ise o simsiyah varlık onun boğazını sıkmaya devam etti.

Hyunjin hiçbir umudu kalmadığını düşünürken son nefesini teslim ettiğini düşünürken birden tekrar bebek ağladı ve kapı açıldı karanlık varlık ne olduğunu anlamaya çalışırken Hyunjin kurtulmak için fırsat buldu o ellerin arasından kurtuldu.

Geldiği yere geri döndüğünde etraftaki kişilerin ve eşyaların teker teker silindiğini farketti yok oluyorlardı her biri. Koridorda insan ararken bir çocuk gördü galiba yanına oturan çocuktu evet oydu Minho hemen onun yanına koşmaya başladı ama Minhoda aynı şekilde koşmaya başladı. Hyunjin peşinden koştu. Koşarken ardına bakınca o simsiyah varlıkların onun peşinden geldiğini farketti artık daha nettiler simsiyah bulut gibi süzülüyolardı ama insan bedenine sahiptiler.

O varlıkların her ilerleyişinde arkasında kalan herşeyde siliniyordu Hyunjin var gücüyle koştu önündeki Minho niye hala silinmemişti diye düşünürken çocuk bir an durdu ve Hyunjine doğru döndü bekledi. Hyunjin kendini durduramayıp çocuğa çarptı. Çocuk ona gülümsedi...

__________________________

Bölüm bitti. Yazarken çok gerildim.



~

DÖNGÜ - HYUNHOHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin