Yorum ve oylarınızı rica ediyorum.
Jisung yurda yerleşeli neredeyse bir ay olmuştu. Bu süreçte biraz da olsun alışmaya çalışıyordu ama gerçekten çok zordu.
Bunca zaman ailesi tarafından bir dediği iki edilmeden büyütülmüştü. Jisung hiçbir zaman zenginliği ile övünen bu konuda şımarık davranan bir çocuk olmamıştı.
Ama alıştığı konfordan ayrılmış olmak onu ister istemez zorluyordu. En azindan uyku sorunu Haneul sayesinde çözülmüştü ama yine de hala her şey onun icin çok zordu. Yine de bunu arkadaşlarının ve Minho'nun bilmesine gerek yoktu zaten onun için yeterince endişelenip üzülüyorlardı.
O gün Haneul sayesinde duvarın ardından konuştuktan sonra bir daha hiç böyle bir işe girişmemişlerdi. Minho Jisung'un kendisi yüzünden ceza almasını istemiyordu ama aklı hep onda kalıyordu.
Bunca zaman okuldan sonra bir arada vakit geçirdikleri için buna çok alışmışlardı. Şimdi ondan haber alamamak Minho'yu çok zorluyordu.
Bunu fark eden, daha doğrusu Minho'dan bu konu hakkındaki endişelerini dinleyen Changbin onlar için bir sürpriz yapmıştı.
"Hyung gerçekten gerek yoktu" dedi Jisung kendisine verilen telefona bakarak.
"Gerek vardı, sadece çok iyice sakla yakalarlarsa senden alırlarmış" dedi Changbin omzuna kolunu atıp.
"Tamam saklarım, çok teşekkür ederim" dedi mahcup bir şekilde kafasını eğerken.
"Hemen annemlerin numarasını kaydedeyim oradan konuşuruz" diyip Jisung'un elindeki telefonu kaptı Hyunjin.
Bir süre telefonla cebelleşti herkes ne yaptığını anlamaya çalışıyordu.
"Ne yapmaya çalışıyorsun Hyunjin" diye merakla sordu Minho.
"En sevdiğim tatlı sevimli yakışıklı zeki arkadaşım Jinnimin annesi diye kaydetmeye çalışıyorum ama olmuyor fazla karakter diyor" dedi bıkkınlıkla derin bir nefes verirken.
"Zekiyi çıkarıp bir daha dene istersen" dedi Felix kahkaha atarken.
"Bana bak çilli" dedi Felix ters bir bakış atarken.
"Ah bıktım yemin ederim bıktım" dedi Seungmin birbirine giren ikiliye.
Jisung, Minho ve Changbin de onların bu haline güldüler.
"Al Jisung hallettim" diyip telefonu geri Jisung'a verdi.
"Nasıl yaptın" diye sordu Jisung merakla.
"En tsyz arkadaşım Jinnimin annesi" yazdım dedi gururla.
Diğerleri de onun bu saçma gururuna karşı kahkaha atmaya başladı.
Jisung gülerek arkadaşına sarılıp yanaklarına bir sürü öpücük bıraktı. Onun bu şapşal hallerine bayılıyordu.
Sırayla hepsi ailelerinin telefon numaralarını kaydetti. Minho da abisi Jimin'in numarasını kaydetti.
Her zamanki gibi okuldan çıkmışlar ve birbirleriyle vedalaşmıslardı. Şimdi Jisung ve Minho yurda doğru yürümeye başlamıştı.
"Artık telefondan mesajlaşabiliriz" dedi Minho sevinçle. Bu gerçekten çok iyi olmuştu kendini çok rahatlamış hissediyordu.
"Evet, umarım kimse görmez' dedi Jisung. Sevinmişti ama ya yakalanırsam diye endişelenmeden edemiyordu.
"Korkma dikkatli olursan, bir şey olmaz" dedi tuttuğu eli okşayarak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
dandelions, minsung
Fanfic...ardından serçe parmağını uzattı. "tamam öyleyse bana söz ver, büyüyünce evleneceğiz eğer sözünü bozan olursa ceza olarak bir kutu çikolata alacak" dedi.
