Hyunsung İle Çıkışa Doğru

0-Debut

Daha stajyerken anlamıştım JYP şirketinde kalmanın ne kadar zor olduğunu. Lisedeyken başladığım yarışmaların beni bu şirkete sokacağını elbette anlamamıştım en iyi 3 şirketten biriydi sonuçta burası.

Stajyer yaşantımın belkide en zorlu son süreçlerinden geçiyordum, çıkışa karar verilme süreci.

8 kişilik grup oluşturmuştuk.
Evet buna şirket değil biz karar vermiştik, yanımdaki Chan Hyung'un omzuna yasladım kafamı dansa ara vermiş dinleniyorduk.

Yakında büyük bi toplantı yapılcağını söylemişlerdi bize ufaktan da çıtlatmışlardı çıkışımızla ilgili olup olmadığını o yüzden provalarımızı eksik etmiyor, üstümüzdeki tişörtün teri bir su şişesini doldurana kadar çalışıyorduk.

Seungmin'nin bana seslenmesiyle size anlattığım düşüncelerimden sıyrıldım.

"Jisung! Sana sesleniyorum kaç defadır hadi kalk gidiyoruz."

O sırada yaslandığım Chan Hyungun bile ayakta beni beklediğini fark etmemiştim.

"Üzgünüm dalmışım"
diyerek ayaklandım şu sıralar fazla düşünceliydim gruba yetememe korkusu bi yandan bi yandan Hyunjinle olan atışmalarımız beni zihinsel olarak oyalıyordu.

Mesela şu an bile Changbin Hyungun beni kolunun altına alıp yürüttüğünü bile yeni fark ediyordum. Servise binip yurda gelmemiz 25dk sürmüştü.

Kapıdan girdiğim gibi Felix , Seungmin ve benim kaldığım odaya neredeyse koşarak gidip kendimi ranzanın üstüne atmıştım.

Tam gözümü kapatıp dalıcaktım ki Felixin kuşları aratmayan sesi doldurdu içeri kuşlar derken ince oluşundan bahsetmiyorum sesinin, bildiğiniz ciyaklamasından bahsediyorum.

"Hey Jisung hadi ama biz arkadaşız ve son zamanlar çok dalgınsın bizle konuş, konuş ki rahatla."

Ranzadaki merdivene çıkmış tepemde konuşuyordu yorulmuyordu da bu kadar konuşmaktan.

"Bişeyim yok sadece yorgunum ve uyumak istiyorum izninle Felix"

Çok konuşan biri değildim ama zaten karşımda beni benden iyi bilen Felix vardı.

"öyle olsun palamutum şimdilik uyu diye bırakıyorum ama sorgumdan kurtulacağını pek sanma" yanağıma öpücük kondurup alt taraftaki yatağına geçiş yaptı.

Sabah hani derler ya o alarmın iğrenç sesiyle uyandım diye yalan söylemiyorlar, cidden iğrenç sesiyle uyandım.

Sorun olan benim alarmım olmayıp onu kapamam için aşağı inmem gerektiğiydi çünkü Seungmin telefonunu odada bırakıp duş almaya gitmişti.

Peki ben ne yaptım aşağı ineceğimi mi sandınız hadi ama arkadaşlar o kadar aptal değildim yastığımın altından telefonumu çıkarıp Seungmin'nin numarasını tuşladım biraz çaldıktan sonra kapatıp yerine koydum telefonu.

Evet artık telefon susmuştu ama genede kalkmam gerekiyordu, ranzadan inip yüzümü yıkadıktan sonra üstümü değişip salona geçiş yaptım.

Sanırım bi problem vardı çünkü bütün menejerler ve birkaç şirket çalışanı salonumuzda durmuş etrafa sayamayacağım kadar kamera yerleştiriyorlardı. Hyunjin'nin yanımdan geçerken omzuma çarpmasıyla arkamı dönüş bulundum. Hayır ben güçsüz değildim o şu sıralar omuz çalışıyordu.

Duvardaki Debut-24 yazısını algılamamsa daha uzun sürmüştü.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Evett aslında böyle bi fic yazmayacaktım ama baktım yazacak yok dedim iş başa düştü ilk fic im olduğu için yazım yanlışlarını mazur görün. Gerçekteki stajyer zamanlarının aynılarını yazmayı düşünmüyorum biraz daha farklı ilerlicek Hyunsung fici çok fazla bulunmadığı için ben yazıyım dedim.