Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-
Taehyung kampüsün bahçesinde Jungkook'u beklerken ayağının altındaki yaprakları eziyor, huzursuzca iç çekip duruyordu. Son günlerde Jungkook'la vakit geçiremiyordu.
Projeleri ve sınavlarıyla uğraşırken bir de Hoseok ve Yoongi'nin barında onlara yardım ediyor, haliyle sevgilisine daha az vakit ayırıyordu. Jungkook yaptığını farkındaydı ve her gece bir an önce sarışının yanına gidebilmek için fırsat kolluyordu.
Ne kadar yorgun olursa olsun Taehyung'la her akşam sohbet ediyor, dersi olmadığı günlerde bile sabah erkenden kampüse kadar götürüyor, her fırsatta minik öpücüklerle özlemini gideriyordu. Tüm bunları yaparken büyük bir zevk duyuyordu.
Sarışın bir anlığına gözlerini ayağıyla ezdiği yapraktan çekti ve hiç görmemiş olmayı dileyeceği bir görüntüye şahit oldu.
Sarı saçlı, ufak tefek bir çocuk Jungkook'un saçlarını okşuyordu!
'Saçlarıma sadece sen dokunabilirsin' sözleri yankılandı kulaklarında. Taehyung gördüğü şeye daha fazla katlanamadı ayaklarını vura vura uzaklaşmaya başladı. Daha önce hiç görmediği çocuğun Jungkook'a zahmetsizce bu kadar yaklaşmasına sinir olmuştu.
Onun gittiğini fark eden Jungkook yanındaki çocuğu hızlıca bırakıp sarışının peşinden koştu. Taehyung sinirli yüzünden o kadar hızlı yürümüştü ki Jungkook ona yaklaştığında nefes nefeseydi. Arkasından seslense bile durmamıştı.
Jungkook Taehyung'u kolundan tutup durdurdu. "Sarışın, neden beni beklemedin. Yanına geliyordum."
"Bekledim. Sen arkadaşına saçlarını okşatıp gülüşürken ben seni bekliyordum." Sertçe söyleyip eski hızıyla yürümeye başladı.
Jungkook onun arkasından sıkıntılı bir nefes verip bekledi. Taehyung'un ne kadar kıskanç olduğunu unutmuştu. Kalemlerini bile paylaşmayı sevmezdi o, şimdi Jungkook'u mu paylaşacaktı? İmkanı yoktu!
Jungkook, Taehyung'un peşine takılıp onunla konuşmaya çalışıyordu. Ancak sarışın ağzını bile açıyordu. Göğsüne kavuşturduğu kolları, çatık kaşları ve sinirli soluklarıyla yürüyüp duruyordu.
Onları uzaktan gören Hoseok ise kızgın Taehyung'un peşinden koşuşturan Jungkook'u büyük bir gülümsemeyle izledi. Eğer kendisi Jungkook'a trip atsaydı bu kadar uğraşmazdı ama Taehyung'un ona gösterdiği her tepkiyi falza önemsiyordu.
"Sarışın, beklesene beni! Bebeğim, lütfen!"
-
Jungkook arabayı kullanırken, Taehyung somurtarak camdan dışarıyı izlemekle meşguldü. Çocukça bir hareketti ama Jungkook, Taehyung'un ailesi sebebiyle sevgiye fazlasıyla ihtiyaç duyduğunu biliyor ve onu sahiplenmesine sesini çıkartmıyordu. Aslında onu kıskanması ve kendine özel yapmaya çalışması hoşuna gidiyordu.
