Pangako...

 Hello :D Ayun, gawa gawa din ng one shot pag may time ^___^v

Sa mga makakabasa nitong story ko, try niyo ding basahin ito http://www.wattpad.com/story/4511287-being-the-girlfriend-of-my-bestfriend%27s-ex

;) Gawa ng aking pretty Saengie here in watty :D

 (Listen na din kayo sa SONG sa gilid :D )

----------------------------------------------------------------------------------

"FOREVER You and I, promise ko yan sayo." 

Yan, yan ang katagang pinanghahawakan ko hanggang ngayon.

FLASHBACK:

"Baby ko~" Tawag sakin ni John. "Yes baby?" "I missed you, buti na lang pumunta ako dito sa inyo, 3 days na tayong di nagkikita ehh." 

End of FlashBack

Si John, siya ung boyfriend ko. Let me rephrase it. EX boyfriend ko pala. 4 years ago....masaya kami, kulitan lambingan asaran.

FLASHBACK:

VALENTINE'S Day

Andito ako sa loob ng room namin, nagbabasa ako ng libro.

"Yvone!" Tawag sakin ni Iya, friend ko. "Bakit?" Lumingon ako sa kanya, and I was surprised kasi May isang malaking teddy bear na katabi ni Iya, and may nakahawak dun sa teddy bear na un.  "Baby ko, Happy Valentines day.Forever you and I, promise ko yan sayo." John went towards me and kissed my cheeks.

"Yiiiieeee, THANK YOU ka naman dyan Yvone!" Pangangantyaw ni Iya samin.

End of flashback---

Isa yan sa mga di ko malilimutang Valentine's day with him. Kasi after 3 weeks, di ko na siya nakita, may binigay na lang saking sulat yung isa sa kabrakada niya non, at tanda ko pa ung laman ng sulat na yun...

FLASHBACK    (A/N: PASENSYAAAAA MADAMING Flashback :)) )

3 weeks na di pa rin kami nagkikita, samantalang dati 3 days pa nga lang ehhh sobrang worried na yun sakin at agad ako itetext at pupuntahan sa bahay.

"Yvone!" May tumwag sakin, hoping that the person who called me ay siya,  tumingin ako. "Letter para sayo oh." Jude gave me a piece of paper. Akala ko siya na yung tumwag sakin, di pala.

"Ano to?" I asked him. "Pinapabigay yan sayo ni John, actually pinapabigay niya sakin yan sayo 3 days ago eh kaya lang nalimutan ko, ngayon ko lang naalalang ibigay sayo."

"Ganun ba? Sige, thanks ah." I smiled at him. Pagka alis niya, umupo ako sa upuan ko, and I opened the paper.

BABY ko, How are you? I miss you so much :*

Sorry ah, di na ko nakakadalaw sa inyo, sorry din kung di na tayo nagkikita, sorry din kasi di na ako nakakatext at tawag.

At SORRY din kasi

I'm BREAKING UP with you.

Hindi dahil sa hindi na kita mahal, pero kasi, aalis na ako.

I'm going to States. Sabi kasi ni mama, dun ko na lang ipagpatuloy yung pag-aaral ko eh. I told my mom na ayoko kasi may maiiwan ako dito pag umalis ako. AT IKAW YUN. Pero my mom told me na babalik din naman daw ako. Yun nga lang it will take years bago ako makabalik.

Ayoko mang iwan ka,pero alam mo naman na ayaw kong suwayin ko ang parents ko diba? You know how much I love them.

Hindi ko na sinabi sayo ng personal kasi alam kong pag sinabi ko to sayo at nakita kitang umiyak, baka di na ko makatuloy sa States. You know that I hate seeing you cry. 

Alam kong masakit sayo, Naging unfair ako. Kaya I'M SORRY. I know that Sorry is not enough, pero un lang talaga ung alam kong appropriate word na gamitin ko ngayong alam ko na nasasaktan kita.

I love you, I really do. Kaya nga after ko makatapos ng studies ko dito, for who knows how long, babalikan kita. Pero sa  ngayon, masakit man sakin, iiwan muna kita ha?

I LOVE YOU BABY Ko <3

I'm not telling you to wait for me, pero eto lang talaga ang sasabihin ko.

FOREVER YOU AND I BABY KO. Promise ko yan, babalik ako para sayo.

    ----John

END of Flashback

 Ayyyyyyy. yan na naman ang mga luha ko.Tumutulo na naman. Everytime na naaalala ko yang sulat na yan at ung mga memories, di ko mapigilang umiyak.Masakit kasi. Yung fact na hindi niya sinabi sa personal tapos mawawala siya bigla, sobrang sakit.I tried to move on but to be honest, I can't. 4 years had passed, yet I still love him. Ang lakas ng epekto  niya sakin. Yung Pangako niya, pinanghahawakan ko pa din. Kahit hindi ko alam kung masaya na ba sya sa States sa piling ng iba, hanggang ngayon umaasa pa din ako. Umaasa na isang araw, makita ko siya dito sa Pinas, at sabihin sakin na "BABY KO, I'm back."

Alam ko impossible, sa dami ba naman ng magagandang babae dun sa States diba? Hahaha, pero anong magagawa ko? Kesa naman pigilan ko puso kong patuloy siyang mahalin diba? As if naman na kaya ko -_-

Kaya ngayon, iniintay ko pa din siya. Iniintay pa din ng puso ko ung pagmamahal niya. Iniintay ko pa din na manumbalik yung dati. Dating KAMI. Masaya, sweet at parang walang problema.

Yung PANGAKO niyang FOREVER YOU AND I, yung PANGAKO niyang babalik siya, ilalagay ko  yun sa puso ko, mag-iintay pa din ako hangga't, at pangangatawanan ko pa din ung pangako niya, hangga't mahal ko siya. Pangakong kahit alam kong imposible mangyari. Pangakong pwedeng magbago. PANGAKO ng BABY KO....

-----END