Eski sevgilimden kaçmak için girdiğim bir ara sokakta, geçmişimle karşılaşacağımı nereden bilebilirdim ki?
♬
Evîn adlı kitabımda baş karakterlerin çocukları olan Arel ve Kumsal'ın kurgusudur.
230623'
Bildiğiniz üzre Evîn'de baş karakterlerimiz olan Arîn ve Azad'ın kızları, Kumsal. Baran ve Ezo'nun oğlu, Arel'in bir kurgusunu yazıp yayınlayacağımı söylemiştim. Bu kurgu onların kurgusu. ❣️
Evîn'i okumamışsanız okumanıza gerek yok. İsteyenler, Aram ve Kumsal'ın küçüklüğünü okumak isteyenler okuyabilir, sizin bileceğiniz iş. Ki zaten sadece özel bölümlerde ikisinin küçüklüğü olacak. Ve şuan özel bölümler yazılmadı.
Umarım hoşunuza gider. 💗
Giriş bölümünü beğenirseniz oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınn. Görüşleriniz benim için önemli. :)
Keyifli okumalar. 💞
∞
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Allah belanı versin Utku!"
Gecenin karanlığında, sicim sicim yağan yağmurun altında sokakta kalmıştım, bir de bu andavaldan kaçıyordum. İş miydi bu şimdi? Allah belasını versindi!
"Aşkım dinle beni bir!" diye bağırdı Utku arkamdan. O da bir yandan koşuyordu, ama bana yetişemiyordu.
"Git o siktiğin kız dinlesin seni! Tövbe ya Rabbim tövbe." dedim hem koşup hem de derin nefesler aldığım sırada. "Siktir git Utku! Sen 10 metre yakınımda oldukça ben günaha giriyorum!"
"Kumsal bir dur lütfen! Sen yanlış anladın!"
Bir cümle içine topladığı bir kaç kelime keçilerimi kaybetmeme sebep olurken olduğum yerde durdum. Arkamı dönerek bana doğru koşan şahsiyete baktım. Öküz!
"Sinirlendirme beni Utku! Kısayım ben, çabuk tepeme çıkıyor! Ne bok yiyodunuz lan o zaman o yatakta! He oros- orangutan suratlı! Maymun tipli! Hödük! Kız kucağında gözünün içine bir şey kaçtığı için mi oturuyordu? Hemde çıplak bir şekilde." dedim olduğum yerde tepinerek. Bu sırada Utku yanıma gelmiş nefes nefese beni dinliyordu.
"LAN ŞARLATAN!" dedim ve durdum. Derin bir nefes aldım. Sakinleşmeye çalıştım, ama sadece çalıştım.
Düzleştirdiğim ama yağmurdan eski kıvırcık halini alan saçlarımı geriye iterek sahte bir neşeyle yerime zıplayarak kahkaha attım.
"Gerçekten mi ya! Ay ben neden seni dinlemedim aşkım. Çok özür dilerim." diyerek kollarımı iki yana açtım. Enayi anında atılıp bana sarılacaktı ki yanağına deprem etkisi yaratacak bir tokat indirdim.
