En son saat 21:00'da uyuduğumu hatırlıyorum. Ve bu yüzden sabah 05:30'da uyandım. Dün okuldan bir günlüğüne izin almıştım. Bugün perşembe. Sanki dün akşam hiç duşa girmemişim gibi yine bir duş aldıktan sonra hazırlanmaya koyuldum. O sırada bana bakan bir çift göz ile göz göze geldim.
S: anne sen şaka mısın bu saatte ya
Selin a: herkes uyandı kızım bugün yine izin aldık senin için biraz gezicez
S: ee siz gezseydiniz ben okuldan sonra gelirdim
Selin a: Aaaa olmaz öyle hep birlikte
Ortalığı karıştırmayıp kenara çekildim. Tabi duyduğum şey ortalığı karıştırana kadar
Selin b: bak Nazan ona çok belli ediyoruz akşam öğrenmezse nasıl sakin tutarız onu
Selin a: bırak bu tür şeyleri sana söz veriyorum akşama kadar öğrenmeyecek bak bu son günümüz olacak belkide
S: NE
Ne demek istiyorlardı? Kimden bahsediyorlardı ? Kim ile son günümüzdü?
S: NE OLUYOR BURADA
Annem ağlamaya başlarken babam beni bahçeye çıkardı ve konuşmaya başladı
Selin b: Kızım sen herşeyi çok yanlış anladın
S: NEYİ YANLIŞ ANLADIM BABA !!! KİM İLE SON GÜNÜNÜZ? BUGÜN SADECE AİLECEK OLACAKTIK VE SİZİNLE SON GÜNÜMÜZ DEĞİLSE KİMİN ? YOKSA EFE... ONA BİRŞEY Mİ YAPACAKSINIZ
Aklıma gelen bu düşünce ile koşarak Efe'nin yanına gittim onu aldım ve kendimi Efe ile birlikte odama attım
E: abla ne oluyor
S: bilmiyorum ama sen ben söyleyene kadar buradan çıkmıyorsun
Efenin cevabını dinlemeden bahçeye gittim ve babam söze atladı
Selin b : SELİN SAKIN OL EFEYE BİR ŞEY YAPMAYACAĞIZ
Duyduğum bu cümle ile yüreğime biraz da olsun su serpildi
S: bana herşeyi anlat o zaman
Selin b: akşam olmasını bekle o zaman misafirler gelecek. Bu konu onlarıda ilgilendiriyor. Lütfen Selin bir kere olsun bana güven
Sakince nefes alıp odama çıkarken annemin hala ağladığını gördüm. Efe beni çağırıyordu. Hemen yanına gittim
E: abla ne oldu neden kavga ettiniz
S: kavga yok bebeğim sadece yanlış anlaşılma oldu bizde babam ile onu düzelttik tamam mı sen dert etme olur böyle şeyler
Efe söylediğime pek inanmasada onaylayıp odamdan çıktı. Genellikle ailecek vakit geçirmek için tercih ettiğimiz yerlere gidecekmişiz. Altıma siyah bol pantolon üstümede çok sevdiğim bir tişört geçirdim. Uzun kollu giymeyi sevmediğimden dolayı yanıma birde hırka aldım. Saçlarımı da hafif dalgalı bıraktım. Şimdi hazırdım. Bu kombin kızıl saçlarımla uyuyordu. Annemin beni çağırması üzerine aşağı indim ve evden çıktık. Annem beni öne oturtturdu. Kesin bu işte bir iş vardı. İlk geldiğimiz yer İstanbul'un en sevdiğim yerlerinden biri olan Vialand'dı..
Selin a : istediğin şeylere bin Selin. Artık seni kısıtlamıyorum.
Annemin yanağına ufak bir öpücük kondurduktan sonra annemlerin yanından ayrıldım. Ve koşarken kime çarptım dersiniz... Yunus Akgün
Y: hanımefendi ben çok özür dilerim arkadaşlarımı kaybettim de onları ararken çarptım size çok pardon
Yunus yüzüme baktığımda bir şok geçirmiş gibi bir bakış attı. Sen dediği sırada arkadan çok tanıdık bir ses geldi
Kerem : LAN YUNUS NEREDEYDİN SEN
Kerem beni görünce oda şok geçirmiş gibi bir bakış attı ve bana selam verdi.
K : Aa Selin selam
Arkadan bir ses iyice kafamı karıştırdı
Y: Siz nerede tanıştınız
K: oyuncakçıda tanıştık
Ufak bir gülüşmeden sonra hiç birşey çaktırmadan yürümeye yeltendiğimde Yunus beni durdurdu ve "bizimle birlikte takılmaya ne dersin " diye sordu. Ama magazinler dediğim gibi Kerem sözümü kesip " boşver onları " dedikten sonra diğerlerinin yanına yürüdük. Herkesle tanıştıktan sonra 2. Bir şok yaşadım.Kerem ile Yunus fısıldaşırken duyduğum şey kafamdaki soru işaretlerini de beraberinde getirdi. Yunus Kerem'e kardeşin bu kız mıydı diye sormuştu. BANA BAKARAK HEMDE . Hiçbir şey duymamış gibi davranarak yürümeye devam ettim ama eve gittiğimizde misafirlerin gelmesini bekleyemiyeceğimi anladım. Birlikte geçirdiğimiz 1,5 saatin sonunda herkesle kaynaşmış ve Kerem'in numarasını almıştım. Tabii hala Yunus'un dediği şeyleri düşünmekten bana çok normal gelmişti. Annemin araması üzerine herkes ile vedalaştıktan sonra annemlerin yanına gittim. İkinci durağımız Galata Kulesi olmuştu. Burayı cidden çok seviyordum. Aralardaki ıssız sokaklar çok güzeldi. Burada da yaklaşık 1 saat geçirdikten sonra annemlere eve gitmek istediğimi söyledim ve sanki emir vermişim gibi hareketlendik. Eve gelene kadar uyumuşum. Eve de babam getirmiş beni. Uyandığımda saatin 16:00 olduğunu gördüm. Misafirlerin gelmesine yaklaşık 3 saat vardı. Rehberde gezinirken gözüme "kerem Aktürkoğlu" diye kayıtladığım bir numarayı gördüm. DOĞRU BEN KEREM AKTÜRKOĞLU'NUN NUMARASINI ALMIŞTIM. BİDE NORMAL BİR ŞEYMİŞ GİBİ GÜLÜMSEMİŞTİM. NE KADAR APTALIM. Gözlerimin kapanmasıyla birlikte kendimi tekrar yatağa atmıştım...
( 3 saat sonra)
Efe'nin beni dürtmesiyle uyandım. Sanırım misafirler gelmişti. Ama bir sorun vardı. Annem yine ağlıyordu. Hemen aşağıya koştum ve anneme " annecim niye ağlıyorsun " diyecekken misafirlerin Kerem Aktürkoğlu ve ailesi olduğunu gördüm. Keremin annesi ise benim başımdan aşağı kaynar sular dökülecek olan cümleyi söylediğinde titremeye başladım
Kerem a: Senin başkasına anne demen beni parçalıyor be kızım
S: ha? Sanırım beni başkasıyla karıştırdınız pardon
O sırada bu ana kadar babam sandığım kişi konuştu
" Selin, sen bir Aktürkoğlu'sun "...Evet biliyorum çok iyi bir yerde kestim heheheh. Bakalım Selin bu olaya tepkisi ne olacak?
Lütfen fic hakkındaki düşüncelerini yazın ona göre kendimi geliştireyim bazıları yazmaya çekiniyormuş çekinmenize gerek yok sorun değil sizin düşünceleriniz benim için önemli. Umarım beğenirsiniz ☺️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
" Aktürkoğlu" / Yunus Akgün
Fanfiction"Dans edelim mi " Hemen kendime geldim ve Yunus'un teklifini kabul ettim "Tabiki ..."