Het gezin dat alles veranderde. ( Magcon Fanfiction )

Hoofdstuk 1, Het Nieuws

Pov Louise

Ik word wakker van mn wekker met het liedje " Something Big " van Shawn Mendes. Ugh vandaag is t maandag. Denk ik in mezelf. Ik stap uit mn bed en loop naar mn inloopkast, ik pak mn skaterskirt en een croptop waarop staat " Or Nah? " Ik kleed me aan en loop naar de badkamer. Poets mn tanden en ondertussen loop ik wat te klooien op mn mobiel. Als ik mn tanden heb gepoetst loop ik weer terug naar mn kamer en doe mn haar vast in een hoge staart. Ik doe nog snel even mascara op en eyeliner. Dan pak ik nog snel mn tas in. Ugh fijn vandaag zit ik tot 16:30. Ik loop met mn tas op me schouder en mn telefoon in mn hand de trap af. Ik let niet goed op waar de tredes zijn waardoor ik eraf val. Shit ook dit nog, goed begin van de dag zeg. Ik sta op en loop naar de keuken. Zet me tas ergens neer en open dan de keukenkastjes. Ik pak de pot nutella, een mes, een bord en een boterham. Als ik mn brood gesmeerd heb loop ik naar de woonkamer. Ik ga op de bank jzitten en eet mn brood op, ondertussen scroll ik mn insta&twitter timeline door. Als ik mn brood op heb loop ik naar de keuken om mn bordje op te ruimen. Als ik weer de woonkamer in wil lopen komen mn moeder en zus de trap af lopen. "Goedemorgen" zeg ik vrolijk. "Goedemorgen schat" zegt mn moeder. Ik loop naar de woonkamer en pak mn sleutel. "Doeeggg ik moet gaan!" "Doei lieverd, Esmee en ik zijn zo nog even weg!" Ik loop naar mn fiets en fiets naar school. Gelukkig hoef ik maar 5 min te fietsen. Als ik bij school aankom zie ik mn beste vriendin Sophie al staan. "Heyy" "Heeii" "Ik ga ff mn fiets weg zetten tot zo" "Tot zo". Ik loop naar de fietsenstalling ohnee dacht ik al bij mezelf.. Daar staat het 'pestgroepje'. Ik probeer zo ver mogelijk van ze vandaan te blijven altijd alleen nu, kan ik niet anders. Ik loop naar binnen met volle moed. Als ik mn fiets op slot wil zetten word er wat naar me geschreeuwd, ik hoor het verder niet dus ik ga door waar ik mee bezig ben. Maar op dat moment komt het groepje naar me toe. " Hey jij meisje sta is stil" Ik zeg niks maar doe wel wat ze zeggen. Op dat moment komt Sophie binnenlopen. Ik loop naar haar toe en zachtjes zeg ik tegen haar dat ze mn reddende engel is. Ik loop achter Sophie aan naar binnen. "Wat hebben we het eerste uur?" "Geschiedenis" "Ugh ook dat nog" "Tja, achja wss valt het toch wel uit maar pak je boeken maar voor de zekerheid" "Okaayy" Zeg ik en maak een soortvan vreugdedansje. Ik open mn kluisje en pak mn geschiedenis boek eruit. DINGDONGDING. "Shit de bel gaat al wil jij ff kijken of we uitval hebben?""Okaayy" "Jup we hebben uitval" "Yass bbeee" We lopen samen naar de aula en raad is wie we daar zien.. Jahoor het pestgroepje. "Okaay soof we laten ons niet wegjagen" "Helemaal mee eens!" "We gaan gwn bij een tafel zitten die een beetje ver van hun vandaan staat" We gaan zitten en we gaan een beetje kletsen. Totdat de directrice naar ons toekomt.. "Ehm Louise wil je even met me meekomen." "Uh ja?" "Tot zo Soof" Ik pak mn tas en loop achter de directrice aan. We gaan het akelige griezelige kamertje binnen waar je beter niet kan komen. "Louise ga even zitten" "Wil je wat drinken?" "Uhm ja lekker"" Wat wil je? Een kopje thee?" " Ja is goed, maar mevrouw waarom ben ik hier eigenlijk?" "Uhm ja, over dat.. Ik vind dit heel moeilijk om te zeggen." "Uhm okaay" "Je weet nog wel toch dat je vader een ongeluk gehad heeft he.." "Ja dat weet ik nog" Ondertussen vecht ik tegen mn tranen. " Je zus en je moeder gingen vandaag ook weg toch?" "Uhm zoiets zeiden ze wel ja" "Dan heb ik slecht nieuws voor je" "Z..zijn ze dood?" "Ze hebben een auto ongeluk gehad" "Ze hebben wat?!" "Uhm ja, heb je nog ergens anders familie?" "Uhm nee.." Toen ik dat zei begon ik keihard te huilen. "Zal ik je vriendin halen?" "Ja doe maar" Ik neem een slokje van mn thee terwijl ik nog heel hard zit te huilen. Op dat moment komt Sophie ook binnen lopen. "Louise en Sophie, willen jullie nu anders even samen naar huis?" "Ja graag mevrouw" " Ohja en Louise, ik heb al een pleeggezin voor je geregeld." "Oh, waar is dat dan?" "Amerika" "WAT?! Dan raak ik mn vrienden kwijt!" " Sorry, Er is geen pleeggezin meer in Nederland.. Ze hebben allemaal geen plek meer" "W..Wanneer ga ik naar Amerika?" "Volgende week" "WAT?!DAN AL!" "Louise even rustig, We kunnen er allemaal niks aan doen. Ga anders even naar het huis van Sophie" "Okay.. Bedankt mevrouw. Dag"

Pov Sophie
Omg ik vind het zo zielig voor Louise, ze is haar hele familie kwijt nu en ze verhuist ook nog eens naar Amerika. Ik weet alleen niet wat ik voor haar kan doen..

Pov Louise

Ik zie aan Sophie dat ze niet weet wat ze moet zeggen en hoe ze me moet helpen. Maarja ik zal er maar niks van zeggen. "Soof? Ken jij dit nummer?" "Uhm nope, wat heeft diegene dan gezegd" "ff kijken" "Diegene zegt: Hey, morgen ga ik je leren kennen! Ik zie je morgen bij je school als je naar school gaat dan. Laat het me even weten." "Hmm raar, misschien is het iemand van je pleeggezin?" "Ja dat zou kunnen wacht ik bekijk zn profielfoto" "okaay wacht laat me meekijken" "NEE SERIEUS OHMYGAADDD ZOU IK ECHT BIJ NASH GAAN WONEN?!" "Omg Louuu ik hoop t zo erg voor je! Maar kom laten we door lopen naar mn huis" " Zullen we anders eerst in de aula gaan zitten en op Nash zn twitter kijken?" " Jaa okaay is goed" We lopen naar de aula en we gaan zitten, gelukkig zitten de pestkoppen er nu niet meer. "Okay ik ga kijken" "Okaaayy" "OHMYGAADD SOOFFF , OP ZN TWITTER STAAT: ' Can't wait to see you tomorrow' Zou het echt waar zijn?" "Ik denk het wel, anders vraag je wie hij is?" "Okaayy, ik app terug: Heeii, Wie ben je eigenlijk?

(A/N)Tumtumtuummmm wie zou het nou zijn? Ik hoop dat jullie dit hoofdstuk leuk vonden! Is het lang genoeg? Of moeten mn hoofdstukken nog langer? Achja, laat het me weten in de comments.
Doeiii xo Lois