7.bölüm

25 2 5
                                    


uyandığımda yanımda kimse yoktu yatakta dogruldum ve ayağı kalktım kapıya doğru gittim kulpu çevirdim ama  açılmadı kapıyı kitlemişti.

cama baktım bahçede 1 tane araba duruyordu sonra evden bir adam çıktı arabanın kapısını açtı ve tam arabaya bitecekti ki beni gördü bi an bana baktı gülümsedi ve arabaya bindi o siyah canım arkasında ben onu göremiyordum ama hâlâ beni izledigine emindim kim di bu? araba hareket etti ve bahçeden çıktı.

draco:bahçeyemi bakıyordun yoksa arabada giden adama mı?

hemen arkamı döndüm.

y/n:beni korkuttun draco

draco:bir daha söylermisin lütfen

y/n:neyi söylim?

draco:ismimi...

y/n:siktir git draco

affalladı benden böyle bir cevap beklemiyordu.

y/n:ne bu ergen ergen ismimi söylermisin yok işte sırf lafını 3-4 kere böldüm diye beni kelepceleyip havuza atmalar neymiş efendim beni sevdiğin için annemi babamı öldürmüş böyle sevgi olmaz olsun draco ergen gibi davranıyorsun bir iki ailemi öldürdün seni sevmemi bekleme.

draco:senden bunu beklemiyorum emrediyorum

y/n:anan

draco:ne?

y/n:yok bisey

draco:sen benimsin bunu o güzel kafana soksan iyi olur

nah çekmiştim evet cidden nah çektim çünkü bunu hak ediyordu

y/n:şimdi çık dışarı

sanki sevgilisini başka bir adamla görmüş gibi şaşırdı üstüme yürüdü bileklerimi tuttu

draco:bir daha bana emir ve-

sözünü tamamlayamayamadan dizimi barnina geçirdim iki eliyle karnını tutarken masanın üstündeki vazoyu aldım kafasına geçirdim yere düştü karnına tekme attım bende sinirimi çıkarıyordum işte yerde azında kan geliyordu.

y/n:hey o kadar sert vurmadım

draco gülüyordu şerefsiz

y/n:ne gülüyon it

draco: sevdiğim kadın kendini karuyabiliyor bunun için gülüyorum çok güçlüsün ayni diğerlerinin de söylediği gibi...

dedi ve gözlerini kapattı

beni güçlü sanıyorlardı ama ben güçlü değildim onlar zayıftı...

insan ve korkuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin