Going Back To Yesterday

11

"So, how was my son when you first met him?"

Natawa ako sa tanong ni Tito. Nakain na nga pala kami ngayon kasi dumating na 'yong Dad niyo from work. Hanggang sa pag-kain ay inaasar pa rin nila si Oliver. Kaya eto siya ngayon, nagtatago sa likod ng balikat ko. 

"Sobrang nakakainis po ang anak niyo sa totoo lang," pagrereklamo ko. 

Sumimangot naman si Oliver. "But that was my way para mapansin mo 'ko, eh." 

Natawa kaming lahat dahil biglang nagiging parang bata ang inaakto ni Oliver. He looked so cute while pouting. Kung wala kami sa harap ng magulang niya tapos may label kami, siguro hinalikan ko na siya. Char!

"I can't believe my brother's being such a baby to his girl," his older brother said. "Kapag in love nga naman."

We all laughed. 

Mayamaya pa ay umuwi na kami. It was already getting late na kasi. On our way home ay nakatulog na ako. Pagkagising ko ay nasa tapat na kami ng hotel. I looked at Oliver who was holding his head. Napaayos tuloy ako ng upo.

"Hey," I called him. "Okay ka lang?" I worriedly asked him. 

I saw the panic in his eyes. "Yeah, I'm okay,"

"You sure?" I asked him again. "You don't seem okay, Oliver. Masakit ba ulo mo?"

He shook his head. "Antok lang 'to, I'm fine. Tara na." Bumaba na siya ng kotse para pagbuksan ako ng pinto. 

The next morning, I woke up because of a phone call. Bumangon ako para sagutin iyon dahil nasa study table ko ang phone ko. Nagtaka ako kasi si Kuya ang tumatawag.

"Hello?" I answered the phone call. 

[Anong room number mo?] he asked. 

Nagtaka ako. Why was he asking for my room number? "108," sagot ko. "Bakit?"

Before he could even answer my question ay inend na niya ang call. I was still sleepy kaya babalik sana ako sa kama nang biglang may kumatok sa pinto ko. Nawala agad ang antok ko at nagtatakbo sa may pinto.

"Hi, Oliver!" Bati ko kaagad pagbukas ng pinto. 

"Oliver?"

Nawala ang ganda ng ngiti ko nang makita ko si Kuya. I saw how his fist formed into a rock when he heard what I said. Agad akong kinabahan sa posibleng mangyari. I could see the anger in my brother's eyes. 

"Bumalik na ang gagong 'yon?" tanong ni Kuya, nagpipigil na pagtaasan ako ng boses. "At binalikan mo rin? Ayos mo, ah?" 

My eyes started pooling with tears. "Kuya..."