Hoofdstuk 11

1K 43 6
                                    

Wanneer we beneden aankomen is het al aardig druk. Ik loop samen met de meiden naar een van de tafels. Een groep meisjes komt aanlopen en ik zet een stap opzij, zodat ze er gemakkelijker door kunnen. Ik verwacht dat de meisjes ook opzij stappen, maar dat doen ze niet. Met een harde klap komt het voorste meisje tegen mijn schouder aan. Ze is een kop groter dan mij en ik moet moeite doen om mijn evenwicht te bewaren. 'He!', roep ik waarna ik mij omdraai naar het meisje. Het meisje komt abrupt tot stilstand en draait zich om naar mij. Met een minachtende blik bekijkt zij mij van top tot teen. 'Nice shoes', zegt ze waarna ze zich lachend omdraait. De andere meisjes die ook waren gestopt toen het meisje was gestopt beginnen ook te lachen. Ze draait zich weer om en wil weglopen. 'Beter dan jouw kapsel', roep ik haar grijzend na. Met een ruk draait het meisje zich om. Met twee grote passen is ze bij mij. Ik schrik van haar felle beweging en zet een stap achteruit. 'Luister Miss- now- it –all, jij denkt misschien dat je heel wat bent met je roze schoentjes en je arrogante blik, maar zo werkt dat hier niet. 'Als ik jou was zou ik een beetje respect tonen, want anders'. 'Wat ga je dan doen..?' vraag ik met een uitdagende blik. Met een snelle beweging draait het meisjes zich om, waardoor haar staart in mijn gezicht komt. Ik trek een vies gezicht en haal een haar uit mijn mond, waarna ik het groepje meisjes weg zie lopen. 'Nou ook leuk om jou te ontmoeten', zeg ik spotten. 'Izzy Izzy Izzy toch, ben je helemaal gek geworden?' Ik kijk Emily vragend aan.' Wat?' Cyra schud haar hoofd. 'Dat is Veronica Depoix'. 'Dus'. Ik kijk haar vragen aan. 'Haar vader sponsort de school en Veronica is president van de leerlingenraad'. 'Als je niet uitkijkt kan ze je zo van school krijgen'. Alsof dat erg zou zijn, wil ik zeggen, maar ik weet mij in te houden.

Samen met de meiden loop ik naar een van de tafels. Mrs. Edwards klapt in haar handen en iedereen gaat zitten. Ze heet ons welkom op de eerste officiële dag van het nieuwe schooljaar, waarna we samen bidden. Ik smeer een boterham met pindakaas en kijk met een betreurd gezicht naar de hagelslag die naast Cyra staat. 'Ehh Cyra, mag ik misschien de hagelslag?' vraag ik voorzichtig. 'Tuurlijk, wil je er ook een boterham bij?' vraagt ze wanneer ze mij de hagelslag aangeeft. 'Ehh nee dank je'. 'Ga je dat bij de pindakaas doen?' vraag Emily verbaast. 'Het is lekkerder dan het klinkt', zeg ik ter verdediging. Gefascineerd kijken de meiden naar mij wanneer ik mijn hagelslag over de pindakaas strooi. 'Mag ik misschien..' begint Merliah. Ik weet al wat ze wil zeggen en schuif mijn bord naar haar toe. 'Tuurlijk'. Merliah neemt de boterham tussen haar handen en neemt een hap. 'Mmm dit i eg lekkur', roept ze met haar mond vol. Ik moet lachen en pak nog een boterham. 'Hou maar, ik smeer er nog wel een'. 

Kostschool ClichéWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu