Kaybedeceksin

11 2 2
                                    

Sabah kalktığımda Onur baş ucumdaydı!

" Onur?" dedim sakin bir sesle.

" Şey gece bir telefon aldım da ondan gelmiştim. Güvende olduğundan emin olmak için."

" Onur ne telefonu aldın?"

" Boşver..."

" Hayır der misin?" dedim. Yüzüme çaresizce baktı. " Eski düşmanımdan." dedi. " Tehlikeli mi?" dedim. " Evet." dedi. " Onur ne dedi? " dedim." o çok sevdiğin kızı kaybedeceksin dedi. " sesi titredi yemin ediyorum o koca sert onur bana sarıldı ağladı." Nil ben seni kaybedemem, tam bulmuşken gidemezsin benden. " dedi gözyaşları içinde. Şok olmuştum ne diyecektim? Derin bir nefes aldım." Onur beni kaybetmiyeceksin. " dedim.

" Nil ilk defa biri için ağlıyorum Berfin ya da annem babam için bile ağlamamıştım. " dedi. Gözlerimi kapattım, kimse için bu kadar ağlamamıştı. " Sen benim ailemsin yanımda değildin belki ama hep kalbimdeydin sen benim ailemsin ben seninle bi aile kurucam, söz. " benimle aile olmak istiyordu! Aile olmamızı istiyordu! " Nil bizim çok güzel bir hayatımız olucak söz." dedi.

Bende ağlamaya başlamıştım birlikte sarılmış ağlıyorduk. Ben beni sevdiği için o ise beni kaybetme korkusundan ağlıyordu.

" ONUR! " ses tanıdık birine ait değildi.

" Kahretsin ya geldi." dedi Onur, gözyaşlarını sildi, silahını beline koydu.

" Çıkma odandan ben gelicem." dedi ve anlıma bir öpücük konpurup hızla çıktı!

" Noluyor ya o kimdi şimdi?" dedim kendi kendime yataktan çıktım, pencerenin önüne gittim bir kaç takım elbiseli adam lüxs arabalarıyla birlikte kapnın önünde pis pis sırıtıyotlardı Onur çıktı kapıdan yanlarına geldi ne konuştuştuklarını çok merak ediyordum.

Karşıdaki ellili yaşlarda ki adam silah çıkardı ve Onur'un başına dayadı!

" Hayır, hayır, hayır!" dedim.

" SIK LAN!" dediğini duydum Onur'un.

Bişey yapmam lazımdı ama ne? Hızlıca düşünmeye başladım. Pencereyi açtım elime masada duran tabancayı aldım ve havaya ateş ettim.

Dikkatleri üzerime çekmiştim.

" ONUR! III ŞEY GALİBA MİDEMİ ÜŞÜTTÜM GELİR MİSİN?!"

Onur hızlıca adamlara sert bir iki cümle kurup tüm ciddiyetiyle içeri girdi. 5 saniye sonra kapım açıldı pencereyi kapattım.

" Nil noldu?" dedi ve yaklaştı.

Onu ittirdim. " Sen manyak mısın?! Kendini öldürtecektin! Beni bırakmayı göze alıcaktın! Benim senden başka kimim var?! Sende mi gidiceksin?!" diye haykırdım. Ağlamaya başlamıştım. Kollarımdan tuttu.

" Nil benim işim bu. " dedi." Onur... Gitme." dedim ve sıkıca sarıldım ona ellerini belime sardı sıkıca.

Bir insanı bu kadar kısa sürede ailem olarak içime aldım. Yaptıklarıma şaşıyorum gerçekten.

Bölüm sonu

Bölüm ile ilgili düşüncelerinizi yazarsanız sevinirim :)

KADERİMİN OYUNU Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin