იტალიაში ქალაქ რომში ძალიან ცივი ზამთარი დამდგარიყო... თოვლის ფიფქები ერთმანეთის თანმიმდევრობით ეცემოდა უკვე თეთრად გადაფენილ მიწას. ლილი თავის მეგობრებთან ერთად სეირნობდა. შავი ქურთუკი ეცვა და შავი ქვედაბოლო,რაც თეთრი ფერის ფონზე ძალიან გამოკვეთილს აჩენდა. ლილის ყოველთვის ძალიან განსაკუთრებული აურა ჰქონდა, ყველასაგან რაღაცით გამოირჩეოდა, ჯერ ვერ ავლენდა ამ თავის "ნიჭს" თუმცა დაკვირვებული თვალი აუცილებლად შეამჩნევდა მასში ამას.
მარტო სიარული ძალიან სახიფათო იყო ,რადგან შეიკრა მაფია რომლის თავშიც როგორც ჭორებიდან იცოდა ლილიმ ძალიან ძლიერი ქალი იდგა. ლილის არ ეშინოდა,მაგრამ მაინც ფრთხილად იყო. ლილის მაინც აინტერესებდა ვინ იყო მაფიის ლიდერი/ბოსი და ცდილობდა,რომ ეს თვითონ გაერკვია სანამ ამ საქმეში პოლიცია ჩაერეოდა.
დღე I -ლილი შვილო,გაიღვიძე სკოლაში დაგაგვიანდება!! -ხუთი წუთიც დედა *zzzzz* -ლილი! ახლავე!
ლილი ადგა დაიბანა ხელ პირი და გამოეწყო.
*ლილი შევიდა სამზარეულოში* -ოჰ დე, გამიმზადე ლანჩი სკოლისათვის? -ლილი,მე კი გაგიმზადე,მაგრამ აწი შენთვითონ უნდა ქნა. დიდი გოგო ხარ. ლილიმ ლანჩს ხელი სტაცა და სკოლაში წავიდა. გავიდა თუ არა სახლიდან სადაც არ უნდა გაეხედა ყველგან ტაბლო იყო,რომელზეც ეწერა " იძებნება ალანა ჩემფიონი. მპოვნელი დასაჩუქრდება" ლილიმ ალანას ფოტოც დაინახა , გაიცინა გაიფიქრა "დამასწრეს ვინაობის გაგებაო"
ალანა:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ლამაზი გოგოა ჩაიბურტყუნა ლილიმ.
გააგრძელა თავისი გზა,უცებ მას ვიღაც სწვდა... ამის შემდეგ ლილის ყველაფერი დაავიწყდა. ლილიმ მანქანაში გაიღვიძა. საჭესთან არავინ იჯდა გაქცევას აპირებდა და აი მანქანის კარები გაიღო და საჭესთან.... ალანა დაჯდა.. -სად მიდიხარ თოჯინავ? -მოიცა..მოიცა..შენ ხომ ის ხარ.. -ის ვინ ის? მემგონი აზრების კითხვის არაფერი მეტყობა. თუ მეტყობა დიდი პატივია. *გაიცინა* -ძაან კარგადაც იცი რაც ვიგულისხმე. ახლა კი გამიშვი- თქვა ლილიმ. -ასე ადრე თუ დავაპირებდი შენ გაშვებას,მაშინ რატო მოგიტაცავდი საერთოდ? -ოჰ...-ამოისუნთქა ლილიმ შემდეგ გააგრძელა : -მაინც მე რატო ? უბრალოდ სკოლაში მივდიოდი. - ამას ვერ გეტყვი,თოჯინა. ნუ გეშინია არაფერს დაგიშავებ.
