Hayat Galerisi-1

57 2 0
                                    

Ne zaman kendimi kötü yada yalnız hissetsem, beni kendime getiren galerime kilitlerim kendimi.O öyle bir galeri ki;benim için dünyanın en güzel sanat eserleri vardır içinde.Gittiğim her yere götürüyorum galerimden en güzel parçaları.Onlarsız kendimi daha yalnız ve kötü hissediyorum çünkü.Şimdiyse yanımda hepsi.Mesela bu;Dilara ve ben bu fotoğrafı Dilaraların evinde çekilmiştik.O gün çok eğlenmiştik.Su savaşı yapmıştık,dans etmiştik.O zamanlar 12 yaşındaydım.Dilara şimdi nerededir, ne yapıyordur acaba?Ondada benimle çekilen güzel hatıralar var mıdır?Saklıyor mudur hala?Unutmuş mudur beni?Hala onun telefon rehberinde -Simayım- diye kayıtlı mıyım acaba? Onu unutmadım hala çok merak ediyorum.

Annem ''Simay kızım telefonun çalıyor duymuyor musun?!'' diye bağırınca tüm düşüncelerim havaya uçuştu.Hayat galerimi kutuma yerleştirdim,kilitledim ve ardından annemin bulamayacağı bir köşeye sakladım.''Tamam anne geldim bekleyebilir biraz!'' derken koşarak koridoru geçtim ve telefonumun olduğu yere yani mutfağa daldım.Telefonu açıp şifreyi girdim.-2605- Bu şifreyi koymuştum,uzun zamandır da böyle kaldı ve değiştirmeyi hiç düşünmüyorum.26 benim doğduğum gün,05 ise ay yani mayıs.Dur bir bakayım tarihe.Evet doğru tahmin ettim bugün mayıs ayının 25'i.Annem kesin yarın için bana iki katlı büyük bir pasta yaptırır.Üstüne de -İYİ Kİ DOĞDUN İYİ Kİ VARSIN PRENSESİM SİMAY- yazdırır ve bana kocaman bir oyuncak ayı alır.Bu her doğum günümde böyledir.Babamsa her zamanki gibi bana yeni bir ayakkabı alır.Ne beğenirsem onu.Bende ikisine sımsıkı sarılıp teşekkür ederim.Ama büyük ihtimalle babamla doğum günümü bugün kutlarız.Annemle de yarın.Çünkü annem ve babam ayrılar ve bir araya gelmelerini inanın yerimde olsanız istemezdiniz.Bende öyle yapacağım. Aramalara baktım ve -BABAM'dan 1 cevapsız arama-butonuna basarak babamı aradım.

Telefonu açtı:

-Alo? Babacığım nasılsın? dedim.

-Simayımmmmmm bebeğim seni çok özledim ne yapıyorsun?dedi.Sesi ağlamaklı bir hal almıştı.

-Hiç babacığım esas sen ne yapıyorsun bugün buluşacak mıyız?diye sordum.

-Üzgünüm kızım bugün üvey annenle işimiz var kendisine ayakkabı lazımmış. dedi.Yine ağlamaklı konuşuyordu.Babam ben 15 yaşındayken Suna diye bir kadınla evlenmişti. Fotoğraflarına internetten bakıyorumda gayet mutlu gözüküyorlar.

-Baba seni saat 14:00 da bekliyorum beni evin önünden alırsın. diyerek telefonu suratına kapattım.Çok sinirlenmiştim.Esas bana ayakkabı gerekiyordu.Her sene gerekiyordu.Sunadan nefret ediyorum!

Arkadaşlar multimedia Simay var.Umarım ilk bölümü beğenmişsinizdir.Biraz kısa oldu ama elimden geldiğince güzel yazmaya çalıştım.Kitabın kurgusu kafamda oturdu ve günde yada iki günde bir bölüm yazmaya çalışacağım.Umarım beğendirebilmişimdir size.Bu ilk kitabım o yüzden hataları olabilir.Ve yazarken biraz heyecanlıyım ama tüm hayal gücümü kullanmaya çalıştım:)

KİLİTLİ SIRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin