Μια κουραστική και πολύ βαρετή βδομάδα πέρασε σχετικά γρήγορα.Είναι Παρασκευή βράδυ και κάθομαι στο μπαλκόνι μου και παίζω κιθάρα αφού λείπουν όλοι από το σπίτι.Το σπίτι μας είναι σε ένα σχετικά απομονωμένο μέρος οπότε δεν έχω πρόβλημα όπως οι γείτονες.Μπορώ ακόμα και στις 3 το ξημέρωμα να βγω και να παίξω κιθάρα στη μέση του δρόμου αφού δεν υπάρχουν άλλα σπίτια τριγύρω.
"Torn in two she lies awake.
The moon lights up the room like day.
Another night she spends alone.
Without his touch her skin so cold.
The blood that's running through her veins
With every beat there's no escape .
Lost in everything she trusts.
Still can't seem to get enough.
Even though the world she loved
It won't ever be the way it was
And his heart of stone left hers breaking.."
"Έχεις σκεφτεί ποτέ να πας σε ένα reality show ή κάτι τέτοιο;"Πετάχτηκα από την καρέκλα αλλά όταν είδα πως αυτός που μίλησε ήταν ο Michael ξαναέκατσα.
"Michael με τρόμαξες.Τι κάνεις εδώ τέτοια ώρα;Πώς στο καλό μπήκες;"Τον κοίταξα απορημένη.
"Μου έδωσε η Eve τα κλειδιά σου,σου έπεσαν σήμερα στη γυμναστική και όταν ήρθε να στα φέρει είχες ήδη φύγει οπότε here I am"
"Μάλιστα.Κάθησε"Άφησα την κιθάρα μου στο πάτωμα και σηκώθηκα από την καρέκλα."Θες κάτι να πιεις;"
"Έχεις τίποτα σε ποτό;"
"Ναι έχω κάτι μπύρες"
"Τέλεια.Φέρε μία"
Πήγα στην κουζίνα και έβγαλα δύο μπύρες από το ψυγείο.Μετά πήγα στο δωμάτιό μου και πήρα μέσα από ένα συρτάκι τον καπνό μου και ξαναβγήκα στο μπαλκόνι.
"Ορίστε η μπύρα σου"Ο Michael ήταν αφοσιωμένος στο κινητό του και τρόμαξε όταν άκουσε την φωνή μου.
"Με τρόμαξες διάολε"
"Έτσι πάνε αυτά φίλε μου"Του χαμογέλασα.
"Αν δεν σε ήξερα θα πίστευα ότι είσαι ηλίθια"Με κοίταξε με ένα δήθεν απογοητευμένο βλέμμα.
"Ναι Mikey ναι.Θες ένα;"Άρχισα να στρίβω το τσιγάρο μου.
"Αν δεν βαριέσαι"
"Έλα πάρε αυτό που είναι έτοιμο"Του το έδωσα και με κοίταξε σαν να είδε φάντασμα."Παρακαλώ"
"Συγνώμη.Ευχαριστώ αλλά γιατί κάθεσαι στρίβεις άλλο αφού έχεις ήδη έτοιμο"
"Στρίβω 2-3 κάθε φορά για να τα έχω ετοιμα γιατί βαριέμαι να στρίβω όλη την ώρα κατάλαβες;"
