Part - {74}

1.2K 113 0
                                    

ချက်ချင်းပဲ နူးညံ့တဲ့ တစ်စုံတစ်ရာက ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲကို တိုးဝင်လာတယ်။ ရူဒယ် ဖြေလိုက်တဲ့ ပတ်တီးစပဲ။ ကျွန်တော် ထွေးထုတ်ဖို့ ပြင်လိုက်ပေမဲ့ ရူဒယ်က အပေါ်ကနေ ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကို ပိတ်ထားတယ်။ ကျွန်တော် အသက်ရှူကြပ်လာတယ်။ ကျွန်တော် ဘယ်လောက်ပဲ ခေါင်းခါယမ်းနေပါစေ၊ အုပ်ကိုင်ထားတဲ့ သူ့လက်တွေက လွတ်ထွက်မသွားဘူး။ သူ့လက်ကိုတောင်သူ ထိခိုက်စေလောက်တဲ့ သူ့ကို လူလို့တောင် မသတ်မှတ်နိုင်တော့ဘူး။

“ပြန်တွေးကြည့်အုန်း။ ဒီပါးစပ်လှလှလေးက ဆက်ငြင်းနေအုန်းမယ်ဆိုရင် ပိုပြီးခက်ခဲလာလိမ့်မယ်”

“အု! အွတ်!”

“ဒါက မကောင်းတဲ့ ကမ်းလှမ်းချက်လည်း မဟုတ်ဘူးလေ။ မင်းက အမြဲတမ်း အကျဥ်းချခံတော့မယ်လို့ တွေးနေတာတော့ မဟုတ်ဘူးလား? ဒါဆိုရင်တော့ တကယ့်ကို လွယ်ကူတယ်”

“သခင်လေးဗာဒီ။ ဘာတွေ ဖြစ်လို့လဲ?”

“ဒါမှမဟုတ် အကျဥ်းချခံရတာကို သဘောကျလို့လား?”

ကျွန်တော် အသည်းအသန် ရုန်းကန်နေတော့ ရူဒယ့်ခန္ဓာကိုယ်ကပါ မတည်မငြိမ် ဖြစ်လာတယ်။ ကျွန်တော့်ပါးစပ်ကို အုပ်ကိုင်ထားတဲ့လက်က ဘေးကိုကျသွားတယ်။ ထူးဆန်းတယ်လို့ ခံစားရတာ ဖြစ်နိုင်တဲ့ အတွင်းရေးမှူးက ဧည့်ခန်းတံခါးကို လာခေါက်တယ်။ ဒီလိုအချိန်ဆို ရူဒယ်က ရပ်တန့်သင့်ပေမဲ့ နောက်ဆုတ်ဖို့ ဆန္ဒရှိပုံ မရဘူး။ နောက်မဆုတ်သွားတဲ့အပြင် ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ အသံပါ ထွက်လာသေးတယ်။

“ဒါပေမဲ့ မင်းက ဒီလိုတွေ လုပ်နေမှတော့…”

သူပြောနေတာကို ကျွန်တော် နားမထောင်ရင်တောင် သူ့မျက်နှာကို ကြည့်ရုံနဲ့တင် ဘာကို ဆိုလိုတာလဲဆိုတာ အကြမ်းဖျင်း နားလည်နိုင်တယ်။

တဏှာရူးကောင်။

အသက်အန္တရာယ် ကြုံလာရတာနဲ့ လူက အလိုအလျောက် လက်သီးနဲ့ ရွယ်လိုက်မိပြီး ထိုးချလိုက်တဲ့ အသံဖျော့ဖျော့ ထွက်လာတယ်။ တစ်စုံတစ်ခုက ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ပြုတ်ကျသွားပြီး မလှုပ်မယှက်နိုင် ဖြစ်သွားတယ်။ ကျွန်တော့်ကိုယ်ကလည်း ရေခဲရေထဲက ထွက်လာရသလိုမျိုး တုန်ယင်နေတယ်။ ရူဒယ်က ဆိုဖာအောက်မှာ ရှိနေတယ်။

အဓိကဇာတ်ကောင်Shouအဖြစ်မှ ကြမ်းရမ်းတဲ့Gongဘဝသို့ : Myanmar Translation (Unicode)Место, где живут истории. Откройте их для себя