Yazar: Secrever
Bugün cumartesi ve uzun bir aradan sonra ağaçlardaki yaprakların parlak bir yeşili yansıttığını fark ettiğim ilk gün!
Yükselen Güneş'e uzun süre bakamayacağınız ve hafif rüzgarın teninizi okşadığını hissedeceğiniz bir gün. Yeşil doğa örtüsüne renk katan çiçekler ve kuş sesleri... Sert geçen kışın tembelliğini atmak için ideal bir gündü. Pek çok insanın bu sabah, uykusunu açmak ve havayı kontrol etmek için araladığı pencereden ciğerlerine dolan nefesle mutlu bir güne adım attığına emindim. Kendimden biliyorum!
Genel yorgunluğumun aksine güne enerjik ve huzurlu başladığım bir günden bahsediyorum. Gerçekten huzurlu ve dingin hissediyordum.
Ama nereden bilebilirdim ki bunun uzun sürmeyeceğini!
Tatil günümü kendimi şımartarak değerlendirmeyi planlamıştım. Şımartmaktan kastım hoşuma giden birkaç parçayı kendime armağan edip yorgunluğumu Starbucks'dan aldığım kahve ile atmaktan başka bir şey değildi. Hayatını ailesinden uzak bir evde sürdüren, medeni durumu 'bekar' ve kendi görüşüne göre 'sonsuza kadar bekar' olacak bir adamın kendini şımartmaktan kastı bundan ötesi olamazdı. Aslında olabilirdi...
Tabii bu kişi ben olmasaydım!
Her zaman yalnız mıydım?
Aslında hayır. Sadece kadınlara güvenimi yitireli uzun bir zaman olmuştu. Daha 22 yaşımı bitirmemişken hayat arkadaşım olması için seçtiğim, aklımı başımdan alan güzel nişanlımı, birlikte yaşadığımız ve evendiğimizde de yuvamız olacak evde tanımadığım bir adamla uygunsuz bir vaziyette yakalamam bu konuda ne kadar etkili olmuş olabilir? Uygunsuz işte... Bilirsiniz. Tahmini kolay bir soru...
Hayatımın geri kalanını etkileyecek kararıma sebep olan olay tam da buydu!
28 yaşında 'sonsuza kadar bekar' kalmaya karar vermiş, benim gibi bir adamın kendini şımartmak için alışveriş yapmayı seçmesi anormal mi?
Bu benim yapabileceğim en olağan şımartma yöntemi!
Evlilik yolundaki adımların hayatımdan çıkmış olması pek tabii yaşanacak pek çok ilişkiye engel bir durum. Yine de...
Bir sevgiliye kim ihtiyaç duymazdı?
Tek başınıza sürdürmeyi planladıysanız bir hayatı, artılardan çok eksileri hissederdiniz. Evlilik olmasa da birliktelik hayatın bir parçasıydı. Mutlulukla birbirine bakan gözleri görmemek için kendinizi evinize kapatsanız da, bu görüntüden kaçışınız olamayacaktı. Günü geçirmek için açacağınız bir filmde ya da sayfalarını çevireceğiniz bir kitapta onlardan bol miktarda görebilirdiniz!
Ben Kris Wu!
28 yaşındayım ve hemen hemen her mağazada bulabileceğiniz aylık bir teknoloji/bilim dergisinde editörüm.
Kendi köşemi hazırlamak için yeterli donamımım ve zamanımın olması bu işi meslek edinmemde oldukça etkiliydi. Kendi tanımımla 'zeki ama tembel' yanımla oldukça uyumlu!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
遇见 [To Meet] (One Shot)
RomanceBir hastalığın en kalıcı tedavisi sevgiydi! Artık zaman mutluluk zamanıydı! - Secrever