(MERİH)
"Bak ağlamıyor bile"
Yanımıza gelen sarışın orta yaşlarda kadınla gözler ona çevrilmişti.
Saçlarını aşağıda dağınık bir topuz yapmış, yeşil tişörtlü beyaz pantalon giymiş bir kadındı. Göz rengi tişörtteki renge çok benziyordu. Sneaker giymiş havası farklı bir insandı.
Gözlerindeki yuvarlak çerçeveli gözlük haddinden fazla yakışmıştı.
Geldi, ellerini beline yerleştirdi kaşlarını çattı ve çenesiyle beni göstererek
"Bu kim Batu"
"Aşkım asker-"
"Biliyorum Batu"
"E o zaman-"
"Soramazmıyım Batu? He soramazmıyım?"
"Sor canım bildiklerini de sor"
Kadın omuzlarını silkti buna karşın kumral adamda gözlerini devirdi
"Annen nasıl oldu birtanem?"
"Nasıl olsun.. tutturdu bana o garsonu getirin diye. Of anlamıyorum sözde Merih'i görmüş. Ama ne diyeyim kadın umutlarını yitirmiyor benim umutlarım o günün gecesinde yerdeki kan damlalarını görünce bitti. Ah miraç'ım ne kadar ağlamıştıı"
Aa aa olay var
"Kusura bakmayın. Ama sakıncası yoksa olayı anlatabilir misiniz"
Batu sarışın kadına bakıp omzunda uyuklayan çocuğun sırtını sıvazladı
"Bizim kaynana ilk başta bir oğlunu kaybetti sonra kocası hastanelik oldu birkaç aydır bu hastanede. Yaşıyor ama uyanmıyor. Sonra benim hanım ve kardeşi anneleri düzelsin diye yemeğe çıkarmışlar. Ordada kızı kaybolmuş. Kızını bulup getiren garsonu da oğluna benzetmiş kaybettiği oğluna"
A ben aa been
"Şeeeey aslında o garson biraz ben olabilirimde"
"Nasıl"
"Yaniiii"
Kadın elini yüzüne çarptı
"Kardeş seni Allah gönderdi"
Gülümseyip gözlerimi kapattım
"Aslında Mehir'in kolyesi bende kalmıştı. Versem verir misiniz? "
Kadın güzelce başını salladı
"Tabii"
Elimi montumun cebine attım...
Hass...
Nerde lan..
Ceplerim o kadar dolu ki. Kolyeye yetişemiyorum bile.
Cebimden ilk önce su şişesini sonra kapanır bir bıçak sonra da ablamın kimliğini çıkardım. Hepsini diğer elimle tuttuktan sonra elimi tekrar montumun cebine geçirdim ve mor taşlı minik kolyeyi çıkardım.
Tam. Kolye için
"Buy-"
Diyecekken, sol elimle tuttuğum bütün eşyalar yere düştü. Hepsi.
Tam eğilip alacakken. Kadın benden önce davranıp kimliğe bakmaya başladı.
.
.
.
______________________
Ben bu kadar dramı artık buraya sığdıramam diğer bölümeee.
______________________
YAZARIZ HAKLIYIZ
BİZE YORUM VERİN YORUUUMM
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İkinci Yılın Görevi(bxb)
ActionYeşil gözlü adam köpeğin beyaz tüylerini bir defa daha okşayıp arabaya dönmüştü.. Yukarıda neler yaşadığını belli etmemeye çalışyordu. Ama birazdan patlayacak olan gözyaşı kanallarıyla bu imkansızdı nerdeyse..
