Bir yere gelmiştik ama bir yer değil o kadar güzel ki gözlerimi alamıyodum bir uçurumdu uçurumun yanında bi ağaç manzarası çok güzel.
"Jk burası çok güzel!" Dediğimde bana bakarak gülümsemiş uçurumun ucuna oturmuştu gel otur anlamıyla elini yanına koymuştu ve manzarayı izlemeye başlamıştı.
"Jk burdaki ağaç ne ağacı?"ağaca baka kalmıştım cidden çok güzel tam uçurum ucunun yanında " o ağaç kiraz ağacı." Dediğinde jungkooka dönmüş ve kocaman kare gülümsememi sergilemiştim.
Ağaca sırtımı yasladım ve manzarayı izlemeye başladım.
İzlerken birden aklıma geldi.
Neden bana bunu yaptı? Ben onlara ne yaptım? Neden bana bunu yaşatılar? Babam denen piçi annemi ve üvey kardeşimi dünüşünürken bu sorular aklımda keşfe çıkmıştı.
Acaba şu an napıyolardı? hah! Bunu düşünmem komik mutlulardır diymi? Evet. Ben ne zannediyorum ki?
Ama ben de mutluydum yanımda sevdiklerim var onlara gerek yok. Yanımda jk var , sevgilim var , hep yanımda olan kişi var , beni hiç bir zaman bırakmayan kişi var ve inşallah bırakmaz...
Beni düşünen arkadaşlarım var , her beladan birlikte kurtulduğumuz , her şeye beraber burnumuzu soktuğumuz, birbirimizi kolladığımız arkadaşlarım var birlikte güldüğümüz , birlikte ağladığımız arkadaşlarım var başka kimseye ihtiyacım yok.
" tae dünyam orda mısın? "
Aniden duyduğum sesle irkilmiştim Jungkook'a baktığım da beni izlediğini farkettim ve bana dünyam demişti kendime geldiğim ve dalgınlıktan kurtulduğum da cümlesini yanıtladım.
" burdayım ayım. " demiştim evt ayım demiştim.
Gülümsemişti ben de gülümsemiştm.
" hep dünyam olur musun? "
Gülümsedim.
"Her zaman."
SONNNNĞ
