14

999 111 7
                                    

ချွဲဟာယွန်းသည် သူမ ရုံးခန်းဆီကို ဒေါက်ဖိနပ်သံ ကျယ်လောင်စွာဖြင့်
လျှောက်သွားသည် ။ တွန့်ချိုးထားတဲ့
မျက်ခုံးတန်းတွေက စိတ်မကြည်လင်ကြောင်း
ပြသည် ။

သူမသည် ဆုံလည်ကုလားထိုင်တွင်
ထိုင်လိုက်ရင်း ဖိုင်ထဲရှိ ငွေစာရင်းများကို
ကြည့်လိုက်သည် ။

" တောက်ခ် !!! "
ဖိုင်တွဲအား ဒေါသတကြီး အဝေးသို့ လွင့်ပစ်
လိုက်သည် ။

လွန်ခဲ့သည့် နှစ်ရက်ကသူမ၏
ဆေးရောင်းဝယ်ရေးလုပ်ငန်းများ
ထပ်အဖမ်းခံရသည် ။ သူမမှာ နှုတ်ပိတ်
နေရသည့် ကိစ္စတွေနဲ့ ရှုပ်နေရုံသာမက
ဆေးများကို မည်သို့ ပြန်ယူရမည်ကိုလည်း ​
ခေါင်းခြောက်နေရသည် ။ ဒီတစ်ခါ
အပါအဝင်ဆို သူမဆေးတွေ အဖမ်းခံနေရတာ လေးခေါက် ရှိနေခဲ့ပြီ ။

ဆုံးရှုံးသွားသည့် ဤဆေးများ၏ တန်ဖိုးသည် လက်ရှိပေါက်စျေးနဲ့ဆို လုပ်ငန်း
အသေးစားတစ်ခုပင် လုပ်ကိုင်၍ ရနိုင်သည်။
" ...ရဲတွေက ဘယ်လိုလုပ် အနံ့ရရသွားတာလဲ...ကျစ်.."

သူမသည် စိတ်ဖိစီးလွန်းတာကြောင့်
အံဆွဲထဲမှ အဖြူရောင်အမှုန့်တချို့ကို
ထုတ်ပြီး ရှူရှိုက်လိုက်သည် ။

" မမလေး ! မမလေး ! "
ရုံးခန်းထဲသို့ အပြေးဝင်လာသော စာရေးမလေးကြောင့် သူမ အလျင်အမြန် ဆေးကို
သိမ်းလိုက်ရသည် ။

" နင် တံခါး မခေါက်တတ်ဘူးလား !!! "
သူမသည် ဒေါသတကြီး အော်ငေါက်လိုက်
သည် ။ သို့သော် စာရေးမလေးသည်
ထိုစကား​ကြောင့် တွန့်ဆုတ်မသွားပဲ
အလန့်တကြား ဆက်ပြောလာသည် ။

" မမလေး..ရဲတွေ လာနေပြီ.."

" ဘာ ! ဘာအတွက်လဲ...."

" မူးယစ်ဆေး စစ်ဆေးဖို့အတွက်ဆိုလားပဲ..."

" shitt...ငါ မရှိဘူးလို့ ပြောလိုက်.."

" ရှင်? "

" ငါပြောတာ နင်မကြားဘူးလား ! "

" ကြား-ကြား ပါတယ်..အခုသွားပြော
လိုက်ပါ့မယ်..."
စာရေးမလေးက အပြေးထွက်သွားသည်။
ချွဲဟာယွန်းသည် သူမ၏ ကုတ်နှင့်ပိုက်ဆံအိတ်ကို ဆွဲယူလိုက်သည် ။

Ashes Of Burning DesireWhere stories live. Discover now