poster, 2yeon

#9

içeri girdiğimizde tüm bakışlar üstümüzdeydi. momo'nun bakışlarının jeongyeon ile birbirine kenetli olan ellerimizde gezindiğini hissedebiliyordum.

momo dayanamamış olacak ki, yanımıza geldi ve jeongyeon'un elini ellerimden sertçe çekti. gözlerimi devirdim ve dahyun'un yanına geçtim. o sırada bize odaklanmış meraklı gözler bakmayı kesti ve herkes kendi işiyle ilgilenmeye başladı.

"selam dahyun, ne yapıyorsun?"

"hiç, takılıyorum öyle kendi başıma." dedikten sonra beni acıtmayacak şekilde kolumdan çekip yanına yaklaştırdı ve fısıldadı.

"neden el ele girdiniz?"

"ne?" dedim anlamayarak. sırada gözlerim hararetle tartışan momo ve jeongyeon ikilisindeydi.

"onlara bakmaktan vazgeç ve sorumu yanıtla. neden el eleydiniz?"

"arkadaşım o benim. dürüst olmak gerekirse gelmeyecektim, o da beni içeri sokmak için elimi tuttu. bu kadar basit."

dahyun bir şey söyleyecekti yanımıza momo'nun gelmesiyle ağzını kapadı.

"içecek bir şeyler ister misin nayeon?" dedi soğuk bakan bakışlarıyla.

yutkundum, neden böyle baktıklarını biliyordum. bana güvenmedikleri belliydi, değil mi? başka bir amacım asla yoktu ama bunu göremiyor gibiydiler.

en sonunda "hayır, teşekkürler" dedim. başını sallayıp gitti.

"kapıda karşılaştınız, sen oturuyordun ve gelmek istemiyordun; o da seni zorla getirdi yani? neyse, anladım. bunda pek bir şey yok ama yine de dikkatli olmanız gerekirdi. jeongyeon'un kız arkadaşı var sonuçta, üstelik momo. momo'yu bilirsin, biraz garip takıntıları var."

"bilmez miyim?" dedim ve gülmeye başladık.